Verloren.

Therapie gehad vandaag. Ik heb het niet verteld. Alleen over de jongen die het zei.. Mijn psycholoog zei dat ik sterk was. Ik ben anders, dan hun.
Want "ik snij niet".

En nu voel ik me eenzamer dan eerst. Het doet zo'n pijn. Alsjeblieft laat iemand het stoppen.
Ik kan niet meer. Zodra ik alleen ben, ben ik hopeloos, de weg kwijt.
Overdag kijk ik naar de wondjes. Ze zijn niet heel groot. Maar mijn pols voelt zwak. Mijn adem is zwaar.
Ik kan gewoon niet meer. Help me.
Wat moet ik nou? Ik wil niet meer! LAAT HET STOPPEN!

En daar lig ik dan, in m'n bed. Na het mesje te hebben weggelegd.
Mijn arm leg ik onder mijn kussen.
En ik kan niet vragenl om verlichting, op welke manier dan ook.t
Geen pleister.. Want dan moet ik het zeggen.
Dan maar nog een paar armbanden pakken..

Alsjeblieft.. Ik wil dit niet.
Stop de pijn. Ik smeek je.

25 mrt 2013 - meld ongepast verhaal

Mercury, vrouw, 27 jaar

xxxjustme dinsdag 26 maart 2013 15:01
Kan je het niet in een mail of zo zeggen?

Ik vind het wel heel erg slecht van je psycholoog dat hij dat zegt, dat kan hij gewoon niet maken. Zo'n uitspraak zou je niet snel van een psycholoog verwachten.

O 19 apr 2013 Hoe het gaat. (vraag) ( 1 )
O 05 apr 2013 Weggelegd.
O 03 apr 2013 Broer jarig.
O 02 apr 2013 Ugh, vandaag.
O 01 apr 2013 Bipolaire stoornis. ( 6 )
O 01 apr 2013 Alles op een rijtje.
O 01 apr 2013 Wat gebeurd er allemaal? ( 1 )
O 30 mrt 2013 Blind ( 1 )
O 25 mrt 2013 Verloren. ( 1 )
O 24 mrt 2013 Laat me hem houden, alsjeblieft. ( 2 )
O 24 mrt 2013 Waarom zeg je dit? ( 2 )
O 23 mrt 2013 Mijn reden van bestaan. ( 3 )
O 17 mrt 2013 Sociaal worden. ( 1 )
O 17 mrt 2013 Rest in Paradise, Michelle. ( 1 )
O 17 mrt 2013 Voorgelogen. (Snijden) ( 7 )

vorige volgende