Vandaag moet je niet teveel verwachten.
Op het vuur borrelt een pan met water, olijfolie en een vanzelfsprekend snufje zout.
Niet zo vanzelfsprekend dat hij niet genoemd diende te noemen.
Het zou een mengeling worden van middelen die ik nog in huis had. Uiteindelijk was het klaar.
Op een bord op mijn schoot zag het er niet veel aantrekkelijker uit dan ik in mijn gedachten had.
De smaak was ook niet om over te schrijven.
Dat zal ik dus ook niet doen.
Het was een leerzaam weekje. Ik had hier ook een term kunnen gebruiken die je eerder zou verwachten van een karakter dat zich graag als welbespraakt profileert. Al dan of niet terecht.
Mijn keuze viel toch op leerzaam. En leerzaam was het. In de afgelopen week heb ik onder andere geleerd dat ik nog altijd niet kan zingen, zo blijkt maar weer, men mag het graag doen maar dat betekend niet dat het ergens op lijkt. Want dat gezang van mij? Dat lijkt nergens op.
Voor het gehoor dan.
De show mocht er best wezen.
Verder heb ik nog wat triviale dingen geleerd over de vaderlandse geschiedenis. Voor het geval Tante Geert aan de macht komt, hoef ik tenminste niet meer een cursus te doen om dit stukje verleden tijd bij te spijkeren.
Dat scheelt dan weer.
Onze familiebanden zijn ook weer versterkt.
Het leek wel Kerst.
Voor de ingewijden hoef ik deze verder niet uit te leggen, voor de niet-ingewijden...
Lastig.
Nu ben ik weer thuis. Heerlijk. De rust is terug, hoewel het huis een zooitje is. Blijkbaar had mijn huisgenoot een drukke week.
Wat heb ik nog meer geleerd?
Ohja, mijn Duits is rampzalig. Zeker vergeleken met de rest van het gezelschap, die het allemaal vloeiend babbelen.
Toch maar eens tijd steken in Frans. Staan we weer quite.
Drie talen per persoon.
Streep, man, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende