Verjaardag
De dag die ik maar het liefst gewoon oversla.
Gewoon die ene dag die dan ineens zo speciaal moet zijn maar waar niks speciaals aan is.
Ik ben jarig en ik krijg dat gevoel niet eens.
Voel me heel ongemakkelijk beladen onder de felicitaties en cadeau's zijn mijn angst. Geen idee wat te vragen en als ik wat krijg ben ik altijd bang dat ik het niks vind ondanks dat ik het bijna zelf had gekozen.
Nog groter issue is dat ik gescheiden ouders heb... Met mijn moeders kant van de familie vier ik het nog wel, die zijn ook wel chill. Maar met de kant van me vader is het al 6 jaar klote..
- verjaardagen zijn spanningen.
- door scheiding zijn ze alleen goed voor verjaardagen.
-contact is zo goed als verbroken maar rons verjaardagen is er toch een soort plicht te feliciteren of vadeau's te geven..
En elk jaar wee lr krijg ik op me kop dat ik zo weinig contact opneem en pas rond me verjaardag wat laat horen.
Dat ik de familie teleurstel..
Want ja het is altikd mijn fout!
Misschien is dit wel de grootste irritatie/frustratie.. dat gezeik en wil ik het liefst daarom mijn verjaardag ontlopen en overslaan.
Wie weet lukt het me volgend jaar wel, laten vergeten dat ik besta en mensen laten vergeten dat ik jarig ben.
Wish me luck
Dagda, vrouw, 28 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende