Bij mij moet altijd alles op het laatste nippertje.
Dingen uitstellen kan ik praktisch eindeloos.
Dat loopt natuurlijk weleens verkeerd af. Zoals vanochtend..
Ik moet de bus van 9.48 hebben en dus..ga ik om 9.42 nog even mijn ov chipkaart zoeken.
Normaal geen probleem omdat 'ie doorgaans op dezelfde plek ligt. Vanmorgen duidelijk niet..
Ik hol als een kip zonder kop rond, maar geen pasje.. Nee hè?
Heb ik dan nog klein geld in m'n portemonnee? Precies genoeg voor de heenreis. Gelukkig!
Voor de terugreis pin ik wel even bij de Appie. Geen probleem.
Al mis ik wel de bus en ben dus te laat. Mevrouw B. vind het niet erg.
Ik sla mezelf door de ochtend heen. Ik ben blij dat dat huis redelijk koel is.
Al sta ik wel gezellig te bakken in de zon bij het ramen zemen (Ben nu goed doorbakken).
Welgemoed stap ik na afloop de deur uit. Dat hebben we weer gehad.
Even naar de flappentap en ik kan naar huis.
Natuurlijk zit er weer es geen 10 euro biljet in het Oranje monster, dus noodgedwongen pin ik 20.
Geen ramp, dacht ik.
Uiteraard moet ik weer een kwartier op de ouwe trouwe HTM wachten. Wil ik niet, ik wil naar huis!
Gelukkig komt er een oudere dame aanlopen die het wachten wat aangenamer maakt.
Terwijl ze naar het bordje met de verwachtte aankomsttijden kijkt zegt ze droog :''10 minuten wachten alweer?
Krijgen we er dan ook koffie bij?''
-''Ja, zou ik ook wel willen. Hadden ze ipv die dure borden niet overal een Senseo neer kunnen zetten?''
''Meid, goed idee! Ik denk alleen niet dat ze naar ons zullen luisteren.''
-''Ik heb heerlijke croissantjes bij me, en kaas. Die ga ik thuis lekker opeten. Ik wou eerst ergens gaan zitten,
maar toen dacht ik ; ik heb toch zeker zelf al lekkere dingen in m'n tas?''
''En dat kan net zo gezellig zijn.''
-''Nou, dat niet..ik ben maar alleen. Sinds mijn man er niet meer is. Al een tijdje niet hoor, maar het went nooit.
Toevallig is 'ie vandaag jarig. Ik heb 'm nog gefeliciteerd, maar er ook meteen bijgezegd dat ik boos ben dat hij wegging.
Zeg ik wel vaker tegen 'm. Maar ik krijg nooit antwoord.''
Ik glimlach naar haar. ''Alles went, behalve zonder vent.''
Dan draait de bus de hoek om.
Ojee..een vrouwelijke chauffeur. Zijn altijd chagrijnig..
Ik leg het 20 euro briefje neer en vraag om een klein kaartje.
En ja hoor..*Chagrijnige stem* ''Heeft u niet kleiner?''
-''Eh nee.''
*Kijkt me aan als een lastig kind die bestraft moet worden*
''U weet toch wel dat u contant moet betalen!''
''Nee, waar staat dat? De pinautomaat had trouwens niet kleiner.''
Heftig rammelend met het centenbakje telt ze het wisselgeld uit.
Ik kijk onbewogen toe. Als ze klaar is lispel ik mierzoet :''Sorry voor de overlast hoor.''
-''Ik denk dat u meer last heeft van dat kleine geld dan ik.''
Wat zeikt ze dan???
Zucht..vrouwelijke buschauffeurs..ze zouden verboden moeten worden.
Soms verdenk ik ze ervan dat ze permanent ongesteld zijn..