Cocaine 4

Ik werd wakker door de telefoon. Brrrrrr Brrrrr, hij lag op me desbord en viel precies op me schoot. Ik zag zijn naam. Hij ging 4 keer over tot dat ik hem wegdrukte. Ik zag dat ik 87 gemiste oproepen had en nam niet eens de moeite om te kijken wie me gebeld had omdat ik wist dat hij het was geweest.
Ik keek om me heen en besefte dat ik in Duitsland was. Hoe ik er gekomen was is me tot de dag van vandaag nog steeds een raadsel. Als eerste pakte ik me tas. Ik had alles bij me wat ik nodig had, en ik had meer dan genoeg dus nam ik een dikke lijn coke. Ik voelde me handen tintelen, ik voelde mezelf lekkerder dan ooit. Ik bleef in de spiegel kijken, het kijken veranderde in staren tot ik onderbroken werd door hem. Brrrrr, brrrrr, brrrrr, ik drukte hem weer weg en besloot me vriendin te bellen. Ik was zo fucking vrolijk, jezus zo vrolijk ben ik in lange tijd niet meer geweest. Ik besloot haar alles te vertellen en zij, de schat, reageerde precies zoals ik verwacht had. Ze begon met schelden, ik geloof dat ik haar nog nooit zo hard heb horen schreeuwen. I don't blame her, ik zou precies hetzelfde doen. Ook al zagen we elkaar minder dan eerst, ze bleef me beste vriendin, de enige die er no matter what altijd voor me was. We spraken af in Breda omdat het het eerste was wat in me opkwam. Ik hing op en liep naar de wc's om te pissen.

Het voelde alsof ik op wolken liep, alsof ik nooit pijn gevoeld had, het voelde alsof ik eindelijk op de plek was waar ik hoorde. Aan hem dacht ik niet meer. Ik was helemaal in mijn eigen wereld en waarschijnlijk was dat de reden dat ik de wc deur niet meer open kon doen. Histerisch was ik aan het schreeuwen, zeker 5minuten lang, totdat ik besloot dat ik hier waarschijnlijk zou sterven en op de wc pot ging zitten. Ik staarde naar de deur, denkend aan hoe het zou zijn om dood te gaan op een openbare wc in Duitsland totdat het opeens duidelijk werd, het slot moest worden opgedraaid. Ik lachtte zo hard dat toen ik naar buiten liep iedereen naar me keek. Ik voelde me goed. Kon alles aan. Ik had note bene mezelf gered van de dood.

Om het te vieren nam ik nog een lijn en besloot op zoek te gaan naar koffie. 20 minuten later stond ik bij een benzine pomp te tanken, koffie te drinken en tegelijkertijd te make-uppen. Iedereen keek naar me, ik voelde me gewild. Wist ik veel dat ik er zo fucking high uitzag dat zelf kleine kinderen het zagen. Ik stapte me auto weer in, reed terug, tenminste ik dacht dat ik terug reed, maar uiteindelijk had ik de weg gevonden naar Breda. Daar zat ik dan, harde rock muziek aan, pikzwarte ogen die ik nauwelijks meer open kon houden en me haar, het zat perfect. Het zat zoals ik altijd al wou dat het zou zitten. Ik bleef rijden, stopte onderweg om hem weg te drukken, om mezelf nog beter te bekijken en bij te praten met me 2 beste vrienden, pills & cocaine.

Voordat ik het wist was ik in Breda, ik stond bij Centraal en zag me vriendin's auto helemaal opgepoets, blinkend in de zon staan. Ze stapte uit, ik volgde haar automatisch. Ik lachte, maar de blik in haar ogen vergeet ik nooit meer. Het deed pijn, het deed pijn dat zelfs zij niet meer van me hield.