Gaming
Zit er nog steeds een spel in jou. Ik vraag het me af nu je zo eerlijk lijkt toe te geven dat dit de eerste keer is dat je in contact met een meisje geen spel hoeft te spelen. Het lijkt inderdaad alsof die glazen wand verdwenen is. Je hebt wel een constant alerte bijna speelse blik in je ogen en je zit vol eigenwijze antwoorden...
Ik wantrouw de man in het algemeen. En waarom zou ik ze ook zomaar vertrouwen. Ik heb eerst bewijzen nodig. En eigenlijk ben je veel te jong om een geschikte kandidaat te zijn. Je bent intelligent genoeg waardoor de gesprekken tussen jou en mij boeiend zijn, maar je bent in weze nog een jongen die nog maar net volwassen is en zichzelf nog geen doelen stelt, en zich voorlopig nog lang niet wil binden.
Maar ik heb behoefte aan iemand waar ik een beetje op kan rekenen.
Jouw not gaming kan immers ook juist een game zijn en dat vind ik blijkbaar ook wel weer exciting. Jouw eerlijkheid doet pijn maar is lekker, doet naar meer verlangen.
Ik heb me wel weer te snel gewonnen gegeven maar dat mag in onze non-gaming theorie. Zou ik door middel van mijn eeuwige eerlijkheid wel zoveel meer bereiken? De mens kan eerlijkheid niet aan zeg jij.
Maar je lijkt me te begrijpen. Je lijkt me te zien zoals ik ben. Misschien kijk je zelfs tegen me op, ik weet blijkbaar dingen die de gemiddelde vrouw niet weet.
Het doel van mijn eerlijkheid is altijd geweest om zo dicht mogelijk bij iemands ziel te komen. Of deze ziel dan puur, beschadigd of leeg is uiteindelijk bijzaak.
Als ik maar iets geleerd heb, beleefd heb in de relatie. Ik verlies mezelf soms in relaties, dat probeer ik de afgelopen maanden te voorkomen, het gevolg is dat ik me eigenlijk in geen enkele relatie stort. En misschien kies ik bewust onverschillige mannen uit, lekker veilig...
Jij leek ook zo n onverschillige man te zijn, daar was je zelf immers ook van overtuigd.
bella, vrouw, 43 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende