Even mijn gedachten zonder nadenken op papier
Requiem
Weet niet waarom het zo heet
Weet niet wie de overledene is waaraan we deze mis opdragen
Misschien ben ik het zelf
Degene die ik was met jou
En de mis moet nog komen
Mits ik het durf
Toch is er nu even rust
Staar naar het beeld waardoor de letters wazig worden
Staar omdat er leegte is
Wil het niet voelen
Jij daar en ik hier en ik die niet weet wat je nu denkt
Er is pijn in mijn rug
Naast branderige ogen
Het is mijn keuze hoor ik jou zeggen
''Bel je me morgen''
Ik zeg ik bel niet,
Ik ben moe
Eenrichtingsverkeer
Maar bij ik ben moe was hij al terug in zijn huis
Mijn hele pleidooi voor niks
Drink Cabernet Sauvignon opdat ik slapen kan
Zonder bitterheid
Weemoed
Gemis
Zo net hield ik jouw hoofd vast maar je keek naar onzin op tv
Ik nam afscheid en deed mooie afsluitende gelukswensen voor jouw toekomst
Jij luisterde half en wenste me slechts 'hetzelfde'
Het leek je te benauwen
Je dacht dat het toneelspel was
Het gesprek
Serieus neem je me nog steeds niet
Mijn handen ruiken naar jou
Sandelhout
Je rasta
Armanicode
Het koken
Een wietje
Mannelijkheid
Onweerstaanbare mannelijkheid
En tederheid
Blijdschap
Je grappen
Stiekem wil ik erin opgaan
Totdat ik weer in je verdwijn
Maar dan weet ik dat ik afhankelijk word van jouw stemmingen
Jouw drama
En dat mijn blijdschap bestaat uit luttele momenten
Nachten vooral
Tot er weer nieuw drama is
Wat jouw prioriteit krijgt
In plaats van mij
Het enige wat ik wilde vandaag was waarschijnlijk
Een goede knuffel
Geruststelling
En dan met jouw slapen
Mijn zin in jou is nog te groot
Zoekt bevestiging
Omdat je die door stress niet geven kan
Maar jij moest pokeren
Dus moest ik weg
Nu cirkel ik in de rondte
Met een brandend hart
in een lichaam dat verdoofd is
Ik laat je gaan
Voorlopig
bella, vrouw, 43 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende