Kracht zit in jezelf

Ik lijk uit het dal te klimmen. Maar we juichen niet te vroeg natuurlijk. Mijn vechtlust en ironie lijken terug te komen.
We kijken het aan.
Zodra je aangeeft dat het beter gaat hebben ouders en vrienden namelijk vaak onterecht het idee dat je er weer helemaal bovenop bent haha.
Beetje raar gedacht vind ik, maaaaaaaaaaar goed. Niet dat ik afhankelijk ben van support, maar na al de support die ik mijn mensen geef mag er in deze periode wel een beetje voor mij gezorgd worden.
Denken dat een gebroken hart in enkele dagen weer helemaal geheeld is vind ik gewoon dom maar goed. Het zal ze wel goed uitkomen, te druk met hun eigen zaken weer.

Ik luister nu zelfs naar Het is over van Jenny Arean. Het doet me nog huilen maar ik kan er in ieder geval naar luisteren.
En ik voel zelfs enige boosheid en afgunst jegens hem, het klinkt raar maar dat had ik echt nodig om mezelf weer te worden, terug te vinden.
Ik was mezelf verloren in hem. In zijn leugens, zijn draaierij (komt toevallig ook in dat prachtige nummer voor).
Wat ik me nu vooral realiseer is dat hij me zo'n slecht gevoel gaf over mezelf de laatste tijd.
Door niet naar me te luisteren, of wel te luisteren maar me dan niet serieus te nemen, of door gewoonweg alles wat ik zei onzin te noemen :S.
En dan vergeet ik nog het negeren, het niet bellen, maar wel verwachten dat ik hem steeds bel en dan weer overspoel met aandacht en liefde.

Zie je, daar komt de boosheid opborrelen. Heerlijk. Boosheid voelt veel beter dan verdriet uiteindelijk. Boosheid is immers ook niet gericht op verbintenis, of angst.
Het sterkt me dat verschillende mannen om me heen mijn aandacht vragen (mannen die ik al ken dus) en ik praat nu ook veel met ze. Voorheen had ik daar geen behoefte aan maar nu helpt het me. Ik ervaar weer langzaamaan hoe het voelt als iemand met een beetje respect en waardering met je omgaat :S.

Zolang ik die duivel ook niet bel moet het steeds beter gaan met me. Het is wel weer iets voor hem om dan ineens heel verongelijkt te bellen met een vraag als, hee leef je nog ofzo...
Maar dat zien we dan wel weer.
En die anonieme beller die zal ook wel een keer ophouden met bellen en vervolgens niet praten. Tegenwoordig neem ik gewoon niet meer op. Het heeft vast met hem te maken. Ik wil niet eens weten wie hij/zij is. Misschien is hij het wel zelf.... haha

Soms moet je jezelf beschermen helaas. Maar op de 1 of andere manier moet ik altijd bijna geheel vernietigd zijn voordat ik die stap neem. Een stap terug naar mezelf zeg maar.
Ik kon dat heel lang niet. Het enige wat ik wilde is weer dat ideale geluk terugvinden met hem.
Dat zou ik nu nog steeds wel willen maar ik heb geen zin meer om als enige te vechten voor iets wat hij blijkbaar nu niet kan of wil geven. Of ja, slechts zoveel weken in de maand....

De ratio komt weer een beetje terug in mij.
Ik denk dat ik ook simpelweg vermoeid raakte, OP van het zien om te gaan met zijn wisselende gedrag, buien, etc, ik kon het niet meer in weze, maar negeerde dat totaal. Ik wilde koste wat het kost weer het gevoel terugkrijgen dat hij me gaf in het begin...
Maar afdwingen gaat natuurlijk niet.. en meneer lijkt het leven uberhaupt niet aan te kunnen.. dus ik heb te hoge verwachtingen van hem vrees ik, op dit moment dan.
Ik was te zwak om voor mezelf te kiezen. Ik kan het niet uitleggen nog... komt nog wel.

Hij valt nu langzaam van zijn voetstuk. Als hij er weer op wil dan zal hij zelf stappen moeten ondernemen, en niet simpelweg die vier woordjes uitspreken denkende dat dat alles oplost.
Hij zal voor me moeten vechten, wil hij me terugkrijgen.
Ik neem al niet eens meer de moeite hier om te bespreken hoe krom zijn theorieen over relaties zijn.
Zinnen als, maar ik heb je toch al, als je aangeeft dat je telefoonrekening nu wel erg hoog wordt omdat hij te beroerd is om mij ooit te bellen.............. zijn toch krom....
Ik zal de rest van de kromme antwoorden niet eens noemen.. Krijg al hoofdpijn als ik erover nadenk.
Ik hoop niet dat deze liefde zal omslaan in haat voor hem. Want dat heb ik bijna nooit gehad en wil ik niet.
Maar misschien blijkt hij gewoon een klootzak te zijn?
Het is allemaal nog mogelijk.
Alles ligt open.
Behalve mijn hart.
Dat is even op slot.