Norwoodvrouwen
We zijn nu meer dan een half jaar verder maar nog steeds met dezelfde man bezig. Die steeds meer op macht en controle berust lijkt te zijn, of misschien komt dat doordat hij mij nog steeds aan het uittesten is. Ik heb geen idee. Het lijkt een wederzijdse verslaving want als ik door zou gaan voor de simpele half om half relatie zou je denken dat hij er toch na een jaar wel klaar mee zou zijn. En ik zeur veel. Teveel om dat vol te houden naar mijn idee maar goed misschien zie ik nog niet helemaal zoals het is. Je zou in ieder geval denken dat hij nu zo n beetje op me uitgekeken zou moeten zijn. We zien elkaar vaak. Ik heb een paar keer mijn huissleutels terug gevraagd maar hij weet er toch weer voor te zorgen dat ik ze weer overhandig aan die trouwe puppyogen.
En mijn loyaliteit blijft. Wat hij de ene keer heel prettig vindt, dan is hij heel lief en voelt het goed, hebben we lol, is er totaal geen afstand. Maar als ik dan wil weten hoe het nou eigenlijk zit dan flipt meneer.
Als je het verhaal snel vertelt zou je zeggen, je hebt te maken met een foute man. Maar er is meer volgens mij. Ik ben niet zo n norwood vrouw. En ik kies niet voor deze man omdat hij mij iets laat zien in mezelf waar ik iets mee moet doen. Ja dat mijn zelfvertrouwen nu even niet meer is wat het geweest is tja dat is geen wonder na wat hij en degenen voor hem hebben uitgehaald maar daar heb ik hem niet voor nodig om dat in te zien.
En andere theorie ontleend aan de psychologie van de koude grond is dat ik voor hem zou kiezen omdat ik zelf diep van binnen niet een serieuze relatie wil.
En de je kiest er zelf voor theorie wil ik ook niet meer horen. Ik kies er toch niet voor om disrespectvol behandeld te worden. Denk je dat ik daarvan geniet ofzo.. nee. Wel is het zo dat je op een gegeven moment ongenaakbaar lijkt te worden. Een bepaalde grens in de pijnzone geeft dan ineens geen pijn meer.
Een afhankelijk type ben ik ook al niet. Ik houd gewoon teveel van de liefde en zoek op de verkeerde plekken. En deze liet het voor lange tijd in het midden.
Voorlopig zijn we er ook nog niet vanaf helaas. Maar als ik nou wist waar ze zich begaven dan had ik ergens in de toekomst een lichtpuntje.
Ach ja we kunnen altijd nog alleenstaande moeder worden.
bella, vrouw, 43 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende