We hebben gewonnen, maar het was toch minder mooi.

Vandaag natuurlijk voetbal gekeken, Feyenoord heeft gewonnen. Natuurlijk ben ik daar erg blij mee. Maar deze overwinning was anders dan voorheen, mensen waren minder blij. Spelers minder fel, ik weet niet . Ik denk dat het te maken heeft met wat er afgelopen donderdag gebeurd is. Verder heb ik vandaag mijn kranten gelopen, het verbaasd mij nog steeds dat mensen op zondag ochtend om half zeven hun hond uitlaten.
Verder? Eigenlijk niets, beetje geschaakt en aan een nieuw verhaal begonnen. Nog even na een uitbarsting van mijn vader mijn kamer opgeruimd, al is het nu nog een zooi.
Morgen weer school, als ik iets haat is het school. Natuurlijk wil ik leren, dat is niet het probleem. Het probleem heet S. en hij is autist. Nadat ik hem keurig een half jaar lang geholpen heb met schoolwerk en beschermd heb tegen pesters is hij omgeslagen. Bezitterig geworden en is hij mij gaan pesten gaan stalken en lastig gaan vallen. Nu een jaar later is het nog niet over, ik begijp het niet.
En ik ben kwaad, op alles en iedereen. Op school, omdat niemand mij waarschuwde voor hem. Niemand vertelde wat hij had, niemand beschermde mij. En telkens als ik kwam klachen, omdat hij mij sloeg of uitschold of erge dingen zei kreeg ik keer op keer te horen "Laat hem nou maar, als je hem met rust laat gaat het wel over"
Maar ik liet hem met rust. En als iemand tegen je zegt "Je moeder is dood, en dat vind ik leuk" met zo een fijn lachje? Dan draait je maag om, dan komt er een waas voor je ogen en ben je even de weg kwijt. Ik begreep het ook niet, nu kan ik er alleen maar kwaad om worden. Maar ik had hem toen gewoon een dreun moeten verkopen. Een klap op zijn kop dan zou hij wel stoppen.
Nu is het te laat, en telkens gaat hij verder en verder en school? Daar zit niets meer in, mijn cijfers zijn slecht. Leraren begrijpen mij niet en al mijn vertrouwen in school en alles wat ermee te maken had is weg. Totaal verdwenen.
Maar goed, niet te veel aan denken. Ik word er alleen maar kwaad om.
Dinsdag moet ik naar het ziekenhuis, waarschijnlijk gaan ze voor de tweede keer mijn hand opereren. Waarschijnlijk is er nu een zenu beschadigd, want vanaf de wond straalt de pijn door mijn vingers naar mijn vingertoppen. Maar het zal allemaal wel, ik zie wel. Als ze maar goed verdoven, de vorige keer hebben ze de halve operatie zonder verdoving gedaan.
Morgen ochtend lekker uitslapen, hoef pas om half twaalf op school te zijn. Dan zit ik wel tot bijf uur op school, maar dat overleef ik wel.. hoop ik.
Dinsdag ziekenhuis, altregt en Schaken. Gelukkig wel, beetje afleiding kan geen kwaad.
En de rest van de week zie ik wel.
Nu ga ik stoppen, kan ik nog even mijn scheikunde voor donderdag doornemen. En de rest zie ik wel.
groetjesverliefd
18 apr 2004 - bewerkt op 08 nov 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Délinge
Délinge, vrouw, 44 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende