Agressiviteit

Ach, ach.. wat zijn mensen toch snel agressief tegenwoordig. Ik loop rustig de hond uit te laten. Keurig aangelijnd langs de uitlaatstrook. Mijn hond is groot maar geen opgewonden standje. Die snuffelt graag sprietje voor sprietje af en is reu.. dus er moet gedruppeld worden... een beetje hier en een beetje daar.

Ik zie het meisje wel aankomen van de andere kant van de straat. Met haar jonge hond. Ik zie zijn alerte houding als hij mijn hond ziet. Een jonge hond die niet zo goed weet hoe te gedragen waarschijnlijk. Uit ervaring weet ik dat dat geen enkel probleem zal zijn.

Maar ik had buiten het baasje gerekend natuurlijk. Terwijl we elkaar naderen langs de uitlaatstrook moet haar hond netjes gaan zitten. Langs de uitlaatstrook. En triomfantelijk blijft ze staan. Afwachtend wat wij dan gaan doen. Wel, verrassing... wij doen nix. Ik volg mijn snuffelende hond langs de uitlaatstrook. En ja, dan nader je elkaar...

Mijn hond snuffelt onverstoord verder. Hij ziet de andere hond en kijkt natuurlijk. Maar niet bijster geinteresseerd. Haar hond ondertussen wordt behoorlijk zenuwachtig of gewoon opgewonden. Het is nog een jong beestje.
Ze gaat pontificaal voor haar hond staan om het uitzicht te benemen. Daar wordt haar hond eigenlijk alleen maar nog zenuwachtiger van.

Als we vlakbij zijn trek ik mijn hond van het grasveld af om te passeren. En woest spreekt ze me aan.
Zie je niet dat ik aan het trainen ben?! Kun je niet opzij gaan met je hond?!!
Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik haar aan. Zeg... de stoep is niet helemaal van jou hoor.. ik moet je toch passeren?
Ja maar hou je hond bij je vuile h...r

Mijn hond snuffelt allang weer verder.
Ik heb hem toch bij me zeg ik...
Nee roept ze, je moet mijn hond met rust laten..vuil ka.....wijf...
Verbaasd kijk ik haar aan.. Nounou zeg ik, wat een grote woorden voor zo n kleine meid (ik ben tenslotte een jaartje of 30 ouder?)... Nu gaat ze helemaal los... de grofste verwensingen krijg ik naar mijn hoofd... wat een boosheid... haar hond wordt nu helemaal zenuwachtig en begint te springen. Arm beest, die zal ook wel denken...

Dus ik zeg nog: doe een beetje rustig, daar krijg je geen leukere hond van... Nee, nu moet ik maar even komen, dan timmert ze me wel even op mijn smoel.. Ik schiet in de lach en ik stuur haar een kushandje.. dat valt beslist niet in goede aarde... Luidkeels schreeuwt ze over straat wat ze allemaal zou willen doen als ik niet zo'n lafbek was die doorliep... Jaja.. in gedachte sluit ik haar buiten.. wat een agressiviteit...