Moe en totaal ontmoedigd

Er zijn zo van die tijden dat het lijkt alsof de hele wereld tegen je is en er niemand vriendelijk kan zijn. Ik ben zo moe van alles...

Mijn einde-werkgesprek gehad nadat ik mijn aanzeggingsbrief aangetekend in ontvangst mocht nemen.
Die vernedering! Aangetekend nog wel, een aanzegging van een tijdelijk contract aangetekend versturen. Wat een onzin, voor de wet is een emailtje genoeg hoor. Met leesbevestigng of verzoek om bevestiging ofzo was ook goed geweest. Maar blijkbaar wil hij zeker weten dat ik weet dat ik niet meer terug hoef te komen.. .meneertje-net-in-dienst die spijkers-met-koppen wil slaan blijkbaar....

Afijn, een mens doorstaat het wel.
- Jahoor, ik ga de nieuwe collega natuurlijk netjes inwerken (die kan er ook niets aan doen tenslotte).
- Ja natuurlijk ga ik mijn lopende zaken afwerken en overdragen (ik ben professioneel)
- Ja, vakantiedagen neem ik liever op in plaats van uitbetalen. (Daar wordt alleen Wiebes beter van.)
- Dat is afgesproken...
- En gemaakte reiskosten?
- Nee die worden niet betaald.
- Maar staat wel in arbeidscontract... reiskosten worden gecompenseerd volgens WKR-regeling...
- Nee, dat is maar een kreet... er staat niet dat jij het krijgt.
- ????? Maar het is mijn arbeidscontract, daar staat het toch in ?
- Nee hoor, we gaat nix betalen. Het is bovendien alleen voor zakelijke kilometers.
- ????? Maar woonwerk verkeer is toch zakelijk?
- Ja, maar niet voor jou want je hebt er geen recht op... We gaan niets betalen dus....
- Zucht...

Pffff, ik moet er dus nog 5x heen... en zucht... al die kilometers dus gewoon voor eigen plezier gereden. De volgende keer ga ik er dus maar extra van genieten, van dat stukkie autoweg...
En ik maar denken dat het wel goed zou komen.. Waarom ben ik toch altijd zo meegaande sukkel?

Moe, leeg en totaal ontmoedigd voel ik me... en ik moet nog een sollicitatiebrief schrijven...zucht...

Waarom moet werken toch altijd zo'n gevecht zijn? Waarom laten ze me niet gewoon mijn klus doen en krijg ik geld om een boterhammetje te kopen...
Soms verlang ik naar 1900.. Toen hoefde je alleen maar je kippen eten te geven, eitjes zoeken en eitjes verkopen... Waarom is het leven zo moeilijk geworden en zijn sommige mensen van die roofdieren?






17 mrt 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Minofmeer
Minofmeer, vrouw, 58 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende