Brief aan mijn opa

Allerliefste opa,

Gisteravond ben je zachtjes weggegleden. Vanuit de palliatieve sedatie richting het oneindige. We waren gistermiddag nog bij je, je was diep in slaap. Dat sterke hart van je, dat je door het jappenkamp en door de Bersiap tijd heeft gesleept, nog zo dapper kloppend. Je wilde nog niet bij ons weg, maar de pijn werd te veel. Je hebt je kranig verweerd tegen de kanker die je in deze laatste periode van je leven nog zo geteisterd heeft. Op het nippertje geen 96 jaar geworden.

Twee weken geleden was ik bij je. Zus en ik gingen wandelen met oma en ik weet nog goed dat je zei: "jullie komen toch nog wel terug he?", een lichte paniek schitterde in je ogen. En dat ik antwoordde: "natuurlijk opa, we gaan echt niet zomaar weg". Ik wist dat het de laatste keer kon zijn dat ik je zou spreken. Je ernstig vermagerde lijf wilde toen eigenlijk al niet meer. Je deed het op wilskracht. Ik wilde je daarom eigenlijk niet loslaten - voelde je dat? Ik wilde die omhelzing verlengen, tot voor altijd.

De laatste dagen ging het steeds sneller. Eerst wilde je geen pijnstillers en wilde je thuis blijven. Zelf naar het toilet, zelf opstaan. Een dag later stemde je toe met een plaatsing in een hospice. Je had je praatjes nog. Je zwarte humor maakte altijd alles lichter. Weer een dag later was de pijn zo hevig dat er met spoed palliatieve sedatie werd ingeroepen. Je werd in een oppervlakkige coma gebracht. We mochten je daarom niet aanraken - de kans bestond dat we je wakker zouden maken. Dan zou je weer pijn hebben. En dus moest ik met woorden zeggen wat ik eigenlijk met de aanraking, het meest universele communicatiemiddel, had willen zeggen. Ik hou van je.

Wij waren de laatste twee kleinkinderen om bij je langs te gaan. Ik troost me met de gedachte dat je misschien daarom eindelijk los hebt weten te laten.

Je bent rustig gestorven, zonder pijn. Met zo veel liefde om je heen. Dat was alles wat ik je gunde - een pijnloos en liefdevol einde van een bijzonder leven.

Ik hou van je.

Zo veel liefs,
11 jun 2018 - bewerkt op 11 jun 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Strigiformes
Strigiformes, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende