Buurman
Hoi dagboek,
Vorige week werd hier een fruitmand bezorgd, want de buurman (paar huizen verderop) lag in het ziekenhuis. Ik ken hem niet zo goed, maar ik word altijd én nieuwsgierig én zorgzaam van dit soort nieuwtjes. Onze buurman kwam aan het einde van de dag zijn fruitmand ophalen en ik heb maar aangeboden het ding te tillen naar z'n woning. Want dagboek, de buurman is best oud en hij zag er zo fragiel uit toen hij uit het taxi-busje kwam lopen. Bovendien was de fruitmand best zwaar. Eenmaal binnen ging hij hijgend, mondkapje nog op, zitten op een stoel en ik flapte eruit: "gaat het eigenlijk wel goed met u?". Nou, eigenlijk niet dus. Ik zal maar niet in details treden vanwege de privacy, maar het is een langlopend traject en hij moet meerdere keren per week in het ziekenhuis zijn voor een behandeling. De vraag is of het ooit nog goed komt - pittige kost dus.
En dus flap ik er nog wat uit: "wilt u vanavond komen eten?"
Het gezicht van de beste man (nog steeds half verborgen onder een blauw mondkapje) licht op en om 6 uur stipt staat hij uitgerust en wel voor onze deur. Vriend was eerst chagrijnig dat ik dit zomaar had gedaan, want hij doet het niet zo goed op zulk soort sociale contacten (lang verhaal). Maar goed, we konden niet meer terug en bovendien was het nog erger, ik had al aangeboden om wat vaker voor buurman te koken (tja).
Op flinke afstand (want echt kwetsbare buurman) en met kapot gewassen handen hebben we samen gegeten. En dagboek, wát was het bijzonder. Vriendlief kwam uit z'n schulp, zat volop te kletsen (!!) met een man die hij nog nooit had gezien. Buurman was ondanks de hevige vermoeidheid ontzettend geïnteresseerd en vooral zo dankbaar.
We hebben afgesproken dat we het per week bekijken of het ons lukt om extra te koken en dat mee eten ook niet altijd gaat. Zodoende hebben we gister een bordje langs gebracht (extra veel, zodat hij er hopelijk vandaag nog van kan eten).
Het is bijzonder om dit te kunnen doen. Het kost me ook weinig moeite, het geeft me energie. Zoiets kleins, met zo'n groot effect. Wel merk ik dat ik met mezelf moet oppassen: ik schiet nog altijd te snel in een sterk verzorgende modus en hoewel dat voor anderen altijd heel prettig is, ga ik daardoor snel over m'n eigen grenzen. Ik merk dat dit mijn geest vult. En dat is op zich oké, maar ik wil me er niet mee vereenzelvigen, daar ligt vooral het risico. De sores van de buurman zijn mijn sores niet. Ik hoef niet meer te doen dan dit. Ik doe het al goed genoeg. Het hoeft niet perfect en ik mag mild zijn voor mezelf.
Liefs,
Vorige week werd hier een fruitmand bezorgd, want de buurman (paar huizen verderop) lag in het ziekenhuis. Ik ken hem niet zo goed, maar ik word altijd én nieuwsgierig én zorgzaam van dit soort nieuwtjes. Onze buurman kwam aan het einde van de dag zijn fruitmand ophalen en ik heb maar aangeboden het ding te tillen naar z'n woning. Want dagboek, de buurman is best oud en hij zag er zo fragiel uit toen hij uit het taxi-busje kwam lopen. Bovendien was de fruitmand best zwaar. Eenmaal binnen ging hij hijgend, mondkapje nog op, zitten op een stoel en ik flapte eruit: "gaat het eigenlijk wel goed met u?". Nou, eigenlijk niet dus. Ik zal maar niet in details treden vanwege de privacy, maar het is een langlopend traject en hij moet meerdere keren per week in het ziekenhuis zijn voor een behandeling. De vraag is of het ooit nog goed komt - pittige kost dus.
En dus flap ik er nog wat uit: "wilt u vanavond komen eten?"
Het gezicht van de beste man (nog steeds half verborgen onder een blauw mondkapje) licht op en om 6 uur stipt staat hij uitgerust en wel voor onze deur. Vriend was eerst chagrijnig dat ik dit zomaar had gedaan, want hij doet het niet zo goed op zulk soort sociale contacten (lang verhaal). Maar goed, we konden niet meer terug en bovendien was het nog erger, ik had al aangeboden om wat vaker voor buurman te koken (tja).
Op flinke afstand (want echt kwetsbare buurman) en met kapot gewassen handen hebben we samen gegeten. En dagboek, wát was het bijzonder. Vriendlief kwam uit z'n schulp, zat volop te kletsen (!!) met een man die hij nog nooit had gezien. Buurman was ondanks de hevige vermoeidheid ontzettend geïnteresseerd en vooral zo dankbaar.
We hebben afgesproken dat we het per week bekijken of het ons lukt om extra te koken en dat mee eten ook niet altijd gaat. Zodoende hebben we gister een bordje langs gebracht (extra veel, zodat hij er hopelijk vandaag nog van kan eten).
Het is bijzonder om dit te kunnen doen. Het kost me ook weinig moeite, het geeft me energie. Zoiets kleins, met zo'n groot effect. Wel merk ik dat ik met mezelf moet oppassen: ik schiet nog altijd te snel in een sterk verzorgende modus en hoewel dat voor anderen altijd heel prettig is, ga ik daardoor snel over m'n eigen grenzen. Ik merk dat dit mijn geest vult. En dat is op zich oké, maar ik wil me er niet mee vereenzelvigen, daar ligt vooral het risico. De sores van de buurman zijn mijn sores niet. Ik hoef niet meer te doen dan dit. Ik doe het al goed genoeg. Het hoeft niet perfect en ik mag mild zijn voor mezelf.
Liefs,
06 nov 2020
- meld ongepast verhaal
-
MissMoon
vrijdag 06 november 2020 11:39
Wat een mooi gebaar! Ik kan me voorstellen dat het je voldoening geeft; ik zou willen dat er meer mensen waren zoals jij. Bewaak inderdaad wel je grenzen.
-
kelly
vrijdag 06 november 2020 16:31
Wat een ontzettend tof gebaar zeg! En net wat je op het laatst zegt, dit is meer dan genoeg!
Wauw, dit is echt zo lief! -
Groningse
vrijdag 06 november 2020 17:58
Lief !
Je doet het hartstikke goed. Fijn om te merken dat buurman dankbaar is. En leuk dat je vriend ook wat uit zijn schulp kruipt.
-
BED (opgeheven op 05-01-2023)
vrijdag 06 november 2020 18:55
Zo mooi. Vooral die zelfzorg terwijl je voor de ander zorgt. Wat een compassie!
-
Wobbel
zaterdag 07 november 2020 11:26
Wat lief dat je dat doet. En inderdaad goed is goed
-
Strigiformes
zondag 08 november 2020 11:07
Wauw! Bedankt voor lieve en fijne reacties
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 02 apr 2024 In geval van nood 18+
- O 25 jul 2023 Nachtmerrie ( 2 )
- O 30 aug 2022 Zij is alles. ( 2 )
- O 01 aug 2021 Zwangerschapspaniek ( 8 )
- O 06 jul 2021 All is well
- O 27 mei 2021 Verandering is de enige constante ( 2 )
- O 11 mrt 2021 Het verhaal van jouw leven ( 5 )
- O 28 jan 2021 Lust ( 12 )
- O 18 jan 2021 Brief | Lieve opa
- O 23 dec 2020 Terugblik ( 3 )
- O 26 nov 2020 Klein 18+ ( 3 )
- O 06 nov 2020 Buurman ( 6 )
- O 22 sep 2020 Hallo dagboek ( 8 )
- O 08 sep 2020 Brief | Lieve oma ( 8 )
- O 28 mei 2020 Brief | Muze