Een

Ik ben stappen aan het maken om een strong independent woman te worden. Kleine stapjes. Ik ben van nature niet echt een sterk, onafhankelijk persoon. Dat moet gewoon gezegd worden.
Ik ben in mijn eentje naar een barbecue gegaan van een klasgenoot. Normaal zou ik helemaal afspreken met mensen om samen daar heen te gaan, want het is een nieuwe plek en ik heb geen richtingsgevoel, maar dit keer ging ik alleen. In mijn eentje, met Google Maps, maar Google Maps zei dat het maar één minuut van de bushalte af was, dus die heb ik gelijk weer uitgezet. Daar stond ik dan, voor een studentencomplex. Aparte plekken zijn dat. Er stonden helemaal bordjes voor elk gebouw, frisdrankautomaten, dat soort dingen. Het is net een minidorpje. En langzaam liep ik naar het goede gebouw, wat niet eens zo moeilijk ging, maar het gaat om het idee dat ik, voor mijn doen, buitengewoon gedrag heb vertoond.

Of, nou ja, het gedrag dat meer 'buitengewoon' was, was dat ik om half tien weer weg ging. Dat is iets waar ik altijd aan denk; goh, wat zou het leven toch fijn zijn als feesten al om tien uur afgelopen waren, maar dat is nou eenmaal niet zo. Feesten duren tot laat, tot het-is-al-ochtend-laat en dat kan ik niet aan. Meestal ga ik mee met de rest, ook al heb ik er geen zin in, het hoort, maar dit keer ging ik gewoon weg. Gewoon weg.
Dat is een fijn gevoel, vrijheid, eigen keuzes kunnen maken, maar ook daadwerkelijk die eigen keuzes maken. Ik stond bij de bushalte en ik voelde me echt trots. Trots op mezelf, voor pietluttige dingetjes die ik in mijn hoofd heel groot heb gemaakt.
Iedereen weet wel dat ik een introvert persoon ben die het liefst om tien uur op haar bed ligt, ik hoef helemaal niet te doen alsof ik anders ben. Volgens mij valt het gewoon aan me af te lezen.

De barbecue was met de vriendinnen van mijn huisgenoten en een paar jongens. Ik vind dat de jongens de dynamiek in de groep zoveel verbeteren. Ik voel me nooit comfortabel bij die meiden. Ze geven me het gevoel dat ik er niet bij hoor, door constant binnengrapjes te maken en het te hebben over dingen die alleen zij weten. Maar de jongens zijn lekker open en lachen om mijn grapjes en opmerkingen en ik voel me een stuk meer geaccepteerd. Misschien zelfs gewaardeerd.
Ik denk dat het wel belangrijk is om je gewaardeerd te voelen in een groep.

Het in mijn eentje eten is nog een beetje aftasten. Veel dingen zijn niet in eenpersoonsporties. Ik heb deze week pannenkoeken en een maaltijdsalade gemaakt. Vandaag komen er mensen langs en eet ik mee; patat, 's avonds is een feest in dit huis, dus ik ga proberen een beetje sociaal te doen. Ik heb geen zin in veel alcohol, dus ik heb wat cider voor mezelf gehaald. Ik ga ook niet mee uit, maar daar was iedereen al van uitgegaan, dus dat scheelt. Geen gedoe, geen gezeik, gewoon lekker vroeg slapen en fris en fruitig wakker worden en vervolgens gedag moeten zeggen tegen een kerel die op onze bank slaapt. Hoi kerel. Ik kom een omeletje maken.

Morgen ga ik een kokosnoot "curry" met garnalen maken. Ik noem het een "curry" omdat het geen curry is, maar ik weet niet wat het anders is. "Prawn stew" klinkt zo stom. Vind ik dan. Diepvriesgamba's van de Appie waren zo'n vier euro voor vier porties, dus dat valt mee. Ik hoop dat het lekker is. Het zijn eigenlijk geen garnalen, maar ach.
Zondag komt mijn vriend langs en het liefst zou ik willen dat hij de hele dag bleef, maar ik moet heel veel aan school doen, dus dat gaat hem niet worden. Maar ik heb ook zo mijn behoeftes. Aan fysiek contact. Wat rust, wat privacy. Ik heb hem de laatste twee weken alleen kort gezien, met zijn familie, met mijn familie. Om kittens te bekijken, te borrelen, dat soort dingen. Misschien moet ik toch maar wat tijd vrijmaken. Ik weet nog niet wat we gaan koken.

Maandag moet ik iets uit de vriezer halen, want die zit dan vol met kokoscurry en nog een aantal porties pasta, dinsdag zou ik graag pasta carbonara willen maken, woensdag moet ik misschien weer iets uit de diepvries halen. Donderdag ga ik naar mijn ouderlijk huis en misschien naar het huis van mijn vriend om nog wat meer naar de kittens te kijken. En ze te aaien met één vinger, want ze zijn nog zo klein. Ik zou dolgraag een katje willen.

Dinsdag wil ik ook naar poweryoga, want dat vind ik een best leuke sport, maar mijn huisgenoten vonden het niet zo, maar ik ben dus een onafhankelijke vrouw nu en onafhankelijke vrouwen zijn... onafhankelijk... Zumba vind ik ook leuk, maar dat is niet op praktische tijden, misschien de donderdagmiddag, maar donderdag ga ik graag naar huis voor het eten. Ik houd niet zoveel van sport, het is alleen goed voor me, maar ik denk niet dat ik heel veel moeite ervoor ga doen.
Zoals je merkt is er veel 'gemaar' bij mij, als het om sport gaat.

En nu moet ik weer aan school.