Studeren en zo

Het is opeens koud. Ik zit alweer ingewikkeld in een dekentje. En gister heb ik allerlei shirtjes met lange mouwen bij de kringloop gehaald. Ik kwam er achter dat ik alleen coltruitjes had en ik ben niet net als Steve Jobs dat ik die elke dag wil dragen, dus ik moest even shoppen.
Bij de kringloop, ja. Ik heb vijf topjes gescoord voor twintig euri.

Ik ben aan mijn laatste twee/tweeëneenhalve maand studie begonnen. Ik was eerst van plan om het hele jaar te doen, maar ik merk dat ik statistiek zeer onplezierig vind. Gewoon, de sfeer. Hoe alles je aangeleerd wordt.
Je leert werken met R! Om deze analyse uit te voeren, plak je deze code en druk je op enter! Wil je weten waar alle termen en haakjes voor staan? Tough luck, dat leggen we je niet uit. Huh, je wilt het dan maar googelen? Dan kom je op de pagina uit van de docent, want die heeft deze package gemaakt en hij vertelt ook niet meer dan alleen de code die je in moet voeren!
Wat 'leer' je dan? Kopiëren en plakken. Misschien dat je de naam van je dataset en variabelen in moet vullen. Maar... Ja.
Dat ga ik niet vrijwillig de rest van het jaar doen. Ik leer het wel gaandeweg, als ik het een keer moet toepassen. Hoe dan ook, ik zie het niet zitten om die hele minor te volgen.


Ik ben ook weer bezig met mijn scriptie. Al een week, hoor. Ik vind het zeer vermoeiend. Ik merk dat ik alles wat ik interessant vind aan onderzoek heb uitbesteed (ik gebruik data van iemand anders). Het onderwerp, de relevantie van het onderwerp, de gemeten variabelen en diens relevantie, de meetmethode, de onderzoeksvraag... Dat heeft iemand anders allemaal bedacht. En het zuigt gewoon eerder energie uit mij dan dat het me energie geeft. Ik ben er één week mee bezig en ik heb moeite om uit bed te komen en te concentreren.

Weet je wat mijn vriend dan zegt? Dat ik eens moet zeggen: fuck it, dan geven ze me maar een 5,5, want ik word hier niet blij van. Maar die gedachte maakt mij bang. Straks heb ik oprecht een krappe voldoende voor mijn scriptie. Dat zal representatief zijn voor mij als persoon en mijn kunnen. En toekomstige werkgevers zullen ernaar kijken en denken: deze persoon wil verder onderzoek gaan doen? Ze kan niet eens een scriptie schrijven!, want je moet vaak je scriptie opsturen als voorbeeld voor wat jij kan qua onderzoek. En dan nemen ze iemand anders aan, want waarom zouden ze voor mij kiezen, als ze iemand kunnen kiezen die wel een 8 heeft gehaald voor diens scriptie?
Dat is de gedachtegang, terwijl ik me inderdaad best wel ongelukkig voel elke keer dat ik aan dit project werk. Dan mailt mijn begeleider heel positief dat we alweer een stapje verder zijn, en ik denk: ik had beter iets anders kunnen studeren. Ik had beter iets met kunst kunnen gaan doen. Of een taal. Nederlands, Engels, vertaalacademie, beeldende kunst, koksopleiding, patisserie, ik had misschien zelfs beter hovenier kunnen worden. Hoe ben ik ooit op sociale wetenschap en onderzoek gekomen? Ik bak er helemaal niks van.

Ik heb het gevoel dat er een mismatch is tussen mij en psychologie, als in, het vak. Het is zeer competitief, het voelt alsof je altijd aan het strijden bent met andere studenten. Wie de beste is, wie het meeste heeft gedaan, wie de hoogste cijfers heeft gehaald. En er is altijd iemand die beter is dan ik ben. Dat is ook vermoeiend. Het eeuwige: kijk, ik heb dít gedaan!
Maar LinkedIn is goed voor je toekomst, dus daarom moet je het maar hebben en onderhouden!!!
Bij mijn bachelor (ASW/ISW) was iedereen zo... ja... chill? De sfeer was meer: we komen er allemaal wel, op een of andere manier. En bij psychologie zouden de andere studenten je zo opofferen, als ze er zelf beter van zouden worden. Dat gevoel heb ik echt.


Aan de ene kant ben ik dus klaar met de studie: de manier waarop docenten je lesgeven en niet uitleggen waarom iets is zoals het is, aan de andere kant sta ik doodsangsten uit dat ik niet goed genoeg ben en niemand mij ooit wil aannemen.
The duality of man, of zo.

Ik ben zo vroeg op, omdat ik wil gaan hardlopen. Het is niet meer hardlopen-in-je-korte-broek-weer, jammer genoeg.
Goedemorgen, in ieder geval.