Erbarme dich
Wekte de zilten adem
van de dageraad
mij uit de comateuze
eenzaamheid waarin
jouw ongerichte
woorden mij gedoopt
hadden, zo sliep ik
vol van de zachte
golving van je jonge
adem, die mij vóór
de dag begon reeds
beroofde van mijn
rust en gedachten,
terwijl ik je woorden
eindeloos prevelend
blijf herhalen als
een zinloze mantra
die verwaaid met
de harteloze westen-
winden, aan wie ik
vergeefs mijn bede
richt: heb erbarmen,
Lief, heb erbarmen
met mij.
28 sep 2009 - bewerkt op 28 sep 2009
- meld ongepast verhaal
-
roodlokje
dinsdag 29 september 2009 23:16
mooie beelden,
maar ben niet weg van de vorm, sorry -
Wolfe Tone
dinsdag 29 september 2009 23:17
Dat kan, leuk dat je er weer eens bent.
-
Accalia
donderdag 24 december 2009 12:20
Ik ken deze, deze heb ik toen gelezen. Ik heb bijna niet gereageerd op je teksten omdat ik niet wist wat. Verder dan 'wauw' of 'mooi' kwam (kom) ik niet, dus pb'de ik je maar
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 09 okt 2013 #9
- O 09 okt 2013 #8
- O 08 okt 2013 #7
- O 04 okt 2013 #6 ( 2 )
- O 04 okt 2013 #5
- O 03 okt 2013 #4
- O 03 okt 2013 #3
- O 03 okt 2013 #2
- O 03 okt 2013 #1
- O 03 okt 2013 Verlorene ( 12 )
- O 25 sep 2013 Filosofie, Japan en ik ( 8 )
- O 11 sep 2013 Esther: slot ( 3 )
- O 10 sep 2013 Esther: deel 4
- O 09 sep 2013 Esther: deel 3
- O 04 sep 2013 Esther: deel 2 ( 2 )