Give it a try

Voor degene die bij mijn verhalen de laatste tijd denkt... dit lijkt wel een herhaling van zetten..........
Lees dit niet. Het lijkt inderdaad een herhaling van zetten, van zo'n zeven jaar geleden.
Dat ligt niet perse aan mij. Liefde is nou eenmaal ingewikkeld en relaties zijn dat ook.
Het aloude : 'maar je kiest er toch zelf voor' gaat niet altijd op.
Deze situatie is helaas ietwat genuanceerder. Anders had ik het ook allang geweten en ernaar gehandeld.
Soms gaat alles eerst goed, heb je een maatje gevonden en veranderen de zaken ineens, zie je een andere kant van iemand en moet je proberen er raad mee te vinden, zo goed en zo kwaad als dat gaat.

Ik schrijf dit voornamelijk voor mezelf. Moet het gewoon even kwijt Het helpt om het 1 en ander helder te krijgen in mijn hoofd en hart.

I am just a human
I never said I was god
Each day I wonder, where you are
How could our lives once be so together
Now we re apart
I know we can make it but where do we start
Sometimes the scales get unbalanced
Don t you know the reason why?
The difference is why
THe difference is why
You say you can t trust me
Have you tried?
You say you don t love me
That is a lie
There are so many so many rainbows
THat we were to climb
But baby baby
Why can t we survive
We ve got our heads untangled
And free our state of mind
The difference is why

Sometimes the scales get unbalanced
Do you know the reason why?
The difference is why
The difference is why
Does this have to mean goodbye?


Lastig uit te leggen waarom deze song mijn gevoel weergeeft.
Mijn hart voelt die pijn, pijn waar ik het altijd benauwd van krijg, van ga hoesten.
Spontaan astma-patient .
Het voelt als angst, woede, wanhoop, eenzaamheid, onbegrepen worden, in de steek gelaten worden, hopeloos, frustratie, ondergang, achteruitgang, onecht, gebroken worden, verscheurd worden, versnipperd, binnenste buiten gekeerd,
Kortom het voelt als ALLES TEGELIJK.
Dit nummer van Lenny (Kravitz of course) verwoordt in ieder geval diezelfde wanhoop, door de vragen onbeantwoord te laten, alsof de ander niet eens meer de moeite neemt om zich er nog in te verdiepen.
Die ander waar je je hart aan geeft, iedere dag weer opnieuw.
De eindeloze vragen waar ik op dit moment tussen de bedrijven door ook mee rondloop. (dit is ook te zien aan mijn dagelijkse fleurige bijdragen op mydiary haha).
En dat evenwicht, dat bij ons ook weg is.
De vraag is of het er ooit geweest is, evenwicht. Dat evenwicht kan ook 1 grote luchtbel geweest zijn.
Ik twijfel er namelijk nog iedere dag aan of je de waarheid spreekt of dat jouw woorden 1 grote hoop kunstmatigheid van mooie woorden en leugens is.
Wel is het een rare gedachte, ik heb niet zoveel verstand van liegen maar een leugenaar kan toch op een gegeven moment de woordjes ik houd van je niet meer over zijn lippen krijgen zou je denken.......Als hij er niks van meent?
Ook ik weet niet waar ik moet beginnen. En deze ene zin laat meteen waar zien hoe de verhoudingen zijn...
IK ben al sinds een tijd aan het bedenken hoe IK het aan moet pakken. Alsof jij er geen enkele verantwoordelijkheid in hebt. Maar die lijk je ook niet echt te nemen, als het puntje bij paaltje komt.
Je hebt vooral allerlei verwachtingen van MIJ.

-Niet op de verkeerde tijdstippen bellen, maar wel het liefst dagelijks bellen
-Geen telefoon ooit terug verwachten, meneer heeft namelijk geen geld (zuur he haha)
-Wel smsen maar niet een sms terug verwachten (dat gaat misschien ook moeilijk, telefoon is immers geen eerste levensbehoefte?)
-Wel een paar keer per week langs mogen komen maar vooral niet teveel vragen stellen
-Wel veel aandacht en liefde geven maar niet teveel aandacht en tederheid/liefde terug verwachten
-Wel vrolijk zijn maar tegelijkertijd niet verwachten dat hij vrolijk is, het gaat namelijk om de zoveel dagen SLECHT met hem, waar hij vervolgens niet al te lang over wil praten want dan wordt meneer agressief
-Wel moeite doen maar in plaats daarvan lege beloften van hem verwachten

Ik pieker erover, hoe ik me moet gedragen zodat ik het mooie simpele geluk weer terug kan krijgen.
Het lijkt er soms wel weer te zijn maar op de 1 of andere manier komt er elke keer iets tussen.
Het kan niet groeien/bloeien omdat jij om de zoveel weken ineens weer teveel last hebt van die stressfactoren die ik nu niet nader kan uitleggen.
Zoek het in de exen, kinderen-sfeer.
In ieder geval voor jou een reden om er even geen relatie 'bij te kunnen hebben'.
Ik geef toe dat de situatie zeer lastig is. Maar het hoeft volgens mij niet tussen ons in te staan.

Los daarvan vraag ik me vaak af hoe ik dat spel dat tussen ons in lijkt te staan kan stoppen.
Nu ik soms meedoe met het spel lijkt het zelfs beter te gaan maar ik vind het ongezond.
Is jou dan nooit geleerd dat zuivere, onvoorwaardelijke, passionele doch kalme liefde goed voor je is? Heb jij persé haat, woede, spanning/sensatie, roddels/achterklap en weet ik veel wat nodig?
Daar doe ik dus niet aan mee.
Verder dan 'droog doen' en af en toe uit veiligheid voor mezelf afstand van je nemen krijg je me niet.

Je zegt dat ik je niet kan helpen maar ik wil zolang er geen duidelijke verbetering is, op zn minst kunnen luisteren naar je problemen. Maar dan moet je er wel iets meer over vertellen :S....

En dan komen we bij de trust-issues....
De grote vraag is of je me wel vertrouwt. De rare scenarios die je schetst, of dat je soms ineens vol ongeloof vraagt of ik nog niet met iemand anders aan het daten ben, flirtpogingen van die en die waar ik wel op ingegaan zou zijn....
Het kan natuurlijk ook 1 grote camouflagetruuk betreffen voor je eigen eventuele overspel, in het heden ofwel het verleden.
Die truuk hebben we immers eerder voorbij zien komen...

Dit verhaal schetst natuurlijk wel een erg negatief beeld.

GOTTA FREE OUR STATE OF MIND

Weer zo n mooie zin.........
Nu heb ik alle negatieve punten even genoemd en misschien ietwat uitvergroot aangezien het 5 uur s nachts is en ik boos op hem ben omdat hij weer een empty promise deed, het was een kleintje maar toch, 2 dagen achter elkaar beweren dat je me komt verrassen, en dan vervolgens 2 keer achter elkaar niet komen opdagen, dat is gewoon gemeen .

Maar goed, terug naar mijn state of mind.
Ik heb zoveel moois in jou gezien. Je bent lief. Ik weet dat het erin zit. Het zit alleen heel ver weg.

Je hebt teveel meegemaakt. Je eeuwige vrolijkheid en enthousiasme zijn erdoor aangetast, en wel meer.... je vertrouwt niet meer. Je gelooft niet meer. Je hebt geen houvast.
Maar laat mij dan een klein beetje voorzichtig jouw houvast zijn.
Ik weet niet in hoeverre het mogelijk is. Er staat een dikke vette muur tussen.
Maar ik geef niet zomaar op. Ik zie aan jou dat je me niet kwijt wil.
Maar als ik te dichtbij kom duw je me weg, stressfactor of niet, ik zie het gewoon, voel het.
En tegelijkertijd probeer je me dichtbij je te houden. Waarom dan toch...als je liever op niemand rekent.
Voel je je echt zo onveilig bij mij? Dat is bijna onmogelijk, met mijn hoge moeder theresa en tegelijkertijd zeer sexy playgirl-gehalte .

Ik snap dat ik teveel en te diepgaande vragen stel. Maar dat hoort nou eenmaal bij mij en ook bij mijn toekomstige beroep. Ik interesseer me voor mensen en wil ze verder helpen.
Daarbij wil ik jou leren kennen, alles over je weten. Ik snap dat dat eng is. Ik vind het zelf ook eng haha, stel mij vooral niet teveel vragen !!!!!!!!!!!!!!

Ik herken een stukje van mij in jou. Je bent kwetsbaar onder die stoere, harde buitenkant.
Zoekt naar bevestiging. Misschien verschillen we niet eens zoveel van elkaar.
Maar ik heb wel het idee dat ik me iets meer openstel dan jij. Misschien is dat schijn... moeilijk te beoordelen.
Je hebt in weze een lief karakter. Als je lekker in je vel zit geef je veel.
En dan maak je harten blij met je vrolijkheid, humor, schattigheid. Ik zie dat kind in jou maar vaak verdwijnt het weer achter jouw ogen.
Maar liefde moet je uiten. Ik kan er niet simpelweg vanuit gaan dat je liefde voelt omdat je zegt dat je van me houdt. Sorry, ook ik ben daar net niet zeker, hard genoeg voor.

Ik snap dat het overweldigend is. Het is vast een vreemd gewaarwording. Een keer een vriendin die er voor kiest om niet woedend en emotioneel te reageren op jouw onvoorspelbare gedrag.
Maar ren er niet voor weg. En probeer geen heftige reacties uit te lokken omdat je je dan meer machtig voelt...?
Want liefde is geen macht. Liefde is geen controle. Liefde is geen spel.
Het is je waarschijnlijk nooit echt geleerd, wat liefde wél is. Maar geef me een kans.
Give it a try.
Laten we samen weer vlinders worden.
Hoe cliché ook.
Ik weet dat je het kan.
Nu jij nog.