Kiezen, kiezen en gekozen worden

Ik voel me er draaierig van. Zoveel keuzes, zoveel mogelijkheden... Het is een luxe maar ook een last.

Na 3 maanden werkloos te zijn geweest weer een parttime tijdelijk baantje gevonden. Blij natuurlijk want toch weer inkomen en verzekerd tegen ziekte en andere onvoorziene dingen. Maar het levert weinig op en mentaal is het een drain... Bovendien moet ik blijven solliciteren voor de overige dagen en aangezien het een tijdelijk contract is ook voor over dat half jaar, dus mijn toekomst blijft ongewis. Waar zit ik over een halfjaar en heb ik dan genoeg geld voor huis en gezin?

Het werk is papier schuiven, meer niet. En met de binnenkomst van een nieuwe manager is mijn functie die van jongste bediende die de orders dient uit te voeren zoals voorgekauwd want hij is verantwoordelijk, niet ik... Daar gaat je 35-jarige werkervaring, zo de vuilnisbak in. Maar hee, ik ben 50+, demotie heet dat. Daar moet je voor openstaan... Kiezen op elkaar en doorgaan.

Maar dat hou ik natuurlijk nooit vol tot mijn 68ste. Nog afgezien van t feit dat ik heb geleerd dat de meeste bedrijven het ook geen 15 jaar overleven zonder opgekocht, doorverkocht of ingelijfd worden. Dat papierschuiven is dus een tussenoplossing naar iets anders... Dat is duidelijk.

Op mijn leeftijd gloort het ondernemerschap. Een transportbedrijf kan ik beginnen. Heb alle papieren klaar liggen, maar dat vak boeit me niet. Dus dat gaat hem niet worden.
Een opleiding tot hondentrimmer heb ik gevolgd. Weliswaar voor eigen gebruik, maar het is een erg leuk vak. Was het lichamelijk maar niet zo zwaar! Met mijn astma hou ik dat ook vast niet vol bedenk ik me regelmatig als ik mijn eigen hond was, knip en scheer. Het is telkens een hele opgave dus laat staan elke dag...

Ga ik dan toch maar een nieuwe opleiding volgen? Er is een kans als werkloze 50plusserd om bijna gratis een ambacht te leren. Dat kriebelt toch... Maar ik moet dan wel 2 jaar 40-uur stagelopen. Vind ik ook weer zo wat... Ik hou dan nog 1,5 jaar WW en een stukje van het eigen spaargeld dus... .
Maar die WW is niet zo hoog bij mij. Dus het is een hele tijd, die 2 jaar... Je zit direct weer zo vast aan zulke afspraken. Want ik weet uit ervaring dat de leukste kansen altijd voorbij komen als het niet uitkomt....

Maar ik heb me ingeschreven in elk geval. Ik moet nog door een selectie heen, dus terwijl ik nog wik en weeg kan het allang besloten zijn dat ik niet in aanmerking kom. Al dat gewik voor nix...