Nou , weer 3 dagen nuchter inmiddels.
0,0 geslapen vannacht , voel me erg eenzaam en alleen vandaag al is dat niks nieuws!
En dit is ook echt iets wat ik zal moeten gaan overwinnen , waar ik vrede mee moet vinden aangezien ik toch geen relatie-materiaal ben!
Daarnaast zou een teleurstelling in de liefde me onwijs hard onderuit halen wat mijn gevecht ondragelijk zou maken en bijna kansloos!
Mijn dekseltje zal ik toch nooit vinden , ten eerste omdat ik al veel te lang vrijgezel ben inmiddels (bijna 11 jaar) en zeer onervaren ben in liefdes relatie`s.
Ten tweede omdat ik altijd op mooie vrouwen val die mij eigenlijk niet zien staan op dat gebied en eigenlijk alleen vriendschap willen op het einde.!
En ten derde omdat ik te bang ben om weer gekwetst te worden, in een echte relatie of alleen daarvoor al als het weer eens niet wederzijds is!
En het zegt het allemaal al eigenlijk!
Mijn zelfvertrouwen in dit geval is zow kapot, deels door mezelf uiteraard omdat ik mezelf ben gaan verwaarlozen in mijn pubertijd , ik vanaf toen zoiets had van "uiterlijk is niet het belangrijkste maar juist het innerlijke"!
Ik verlangde of vereiste dat bijna van de ander maar dat is de grootste onzin natuurlijk omdat mijn ogen precies hetzelfde deden en vandaag de dag nog doen!
En het heeft allemaal met mijn jeugd te maken!
De schade die ik heb opgedaan door de ruzie`s en uiteindelijk scheiding van mijn ouders op mijn 15de , voor die tijd had ik onwijs veel zelfvertrouwen, Ik vond mezelf ook echt knap , hoefde nooit meiden te versieren omdat ze wel naar mij kwamen en was daarnaast ook erg populair op de plekken waar ik me begaf!
De meiden die toen op me vielen , vielen op me image en uiterlijk maar zodra ik me echte ik toonde die eigenlijk heel bang en gevoelig is deed me image en uiterlijk er niet meer toe.!
Dit moet wel de redenen zijn geweest dat ik die rare dingen in me hoofd plaatste en vereiste dat ze voor mijn innerlijk gingen die zeer onzeker en naar de klote was eigenlijk!
Het werkte gek genoeg niet en ondertussen dwaalde in verder en verder af omdat ik er allemaal geen reet meer van begreep.
Ik praatte er ook niet over en had ook niet door dat ik het niet begreep!
Ik had me image en me stoere vrienden aan me zijde waar ik me veilig voelde , weed wat me een soort van gevoelloos maakte en alles was wel prima! Het komt wel goed dacht ik!
Mooi niet dus , en die rekening betaal ik nu dus!
Toen kan ik niet meer veranderen , nu en de toekomst wel maar om terug te keren waar dit hele verhaal omgaat : eigenlijk wil ik het niet meer , het maakt me zeer breekbaar en afhankelijk wat niet goed is voor mijn herstel op dit moment!
Maar aan de andere kant verlang ik er ook zo erg naar zoals vanmorgen , de warmte/aandacht en genegenheid! Zow dubbel gevoel geeft het al moet ik me realiseren dat ten eerste de relatie met mezelf goed moet zijn , dat ik ca 2 jaar echt clean moet zijn zodat ik mezelf ook weer goed verzorg ipv vervaarloos en wie weet hoe ik er dan in sta.!
Ik kan niet in de toekomst kijken.
Maar voor vandaag de dag wil ik het niet meer al voelt het dus zeer dubbel al is dat maar even voor wat het is, meer kan ik niet doen behalve te verdrinken in verdriet wat me echt niet gaat helpen en ook echt niet ga doen!
Just for today ralf , ga lekker genieten van de dag , het eten/ films en voetbal vanavond en je bent weer een dag verder en sterker.!
Niet toegeven want dat zijn stappen terug!
Geef jezelf maar een schouderklopje want dat heb je wel verdiend gozer
.
Sterkte en tot morgen