Niet helemaal top

Vandaag ga ik niet naar college. Mijn excuus is dat ik me niet lekker voel en morgen van 11 tot 5 college heb, dus dan kan ik beter nu even rust nemen, zodat ik morgen overleef. Ik moest net huilen om een filmpje van honden die trucjes deden, want ze waren zo schattig.
Ik ben een kattenmens.

Of, nou ja, als ik moet kiezen, houd ik meer van katten dan van honden, maar als er ergens een hond is, dan geef ik die wel heel erg veel aandacht. Aaien, spelen, rennen, dat soort dingen. En ik houd ook van knaagdieren, maar knaagdieren houden niet zoveel van mij, want ik ben als een soort reus voor ze, dus die probeer ik maar niet al te veel te storen.
Ik wil in ieder geval een katje later. Of twee. Een rooie zou leuk zijn, maar een lapjes ook en een bruine ook en een witte of een zwarte ook. Of een grijze. Alle katten zijn leuk. Mijn katje ligt hier op mijn schoot te slapen. Dat helpt ook voor de rust.

Want oké, ik ben niet echt ziek, ik ben ongesteld en verkouden, dus ik voel me een beetje wazig in mijn hoofd. Ik weet niet of dat makkelijk is om voor je te zien, maar het is voor mij de beste manier om het te omschrijven. En ik zweet me te pletter hier, maar dat komt ook door de combinatie van warme kleding en warme dekens en ook nog eens een warme kat. Maar dat is niet ziek, dat is vermoeid of 'niet helemaal top', dus ik heb geen excuus, ik wilde gewoon niet naar college vandaag.

Ik sprak laatst een meisje van mijn middelbare school, want we deden hetzelfde vak en ze was heel erg veroordelend. Ik zei dat ik twee hoorcolleges had gemist en dus niet wist wie een van de docenten was en ze vroeg gelijk waarom ik ze dan had gemist, ja, ik had een project, 'Wat voor project?'. Ik weet niet, ik vraag meestal niet waarom mensen colleges hebben gemist, tenzij ze ze allemaal hebben gemist, ik vind het een beetje te persoonlijk.
Ook hadden we het over onze toekomstige banen en ze zei dat ze mij wel zag werken als een maatschappijleerdocent en iets van docent literatuur of zoiets. Dat terwijl ze me niet kent. Ik moest lachen, want ik denk dat ik diep ongelukkig zou worden van een vak proberen te leren aan een stelletje ongeïnteresseerde pubers. Daarnaast heb ik voor het laatst in de zomervakantie een boek gelezen, dus ik weet niet hoe ze op literatuur komt.

Oké, ze kent me een beetje, ze kent me van toen ik nog twaalf was. Toen ben ik kort vriendinnen met haar geweest en dat hield op toen ze me vertelde dat ze alleen vriendinnen met me was geworden, omdat ze me sneu vond, want ik had geen vrienden. En ik was te raar voor haar. Ja. Oké, een ander meisje zei dat, maar ze stemde ermee in, dus ze is medeplichtig. Sindsdien vind ik haar geen leuk mens, maar ze is wel weer een vriendin van een vriendin, dus dan word ik weer veroordeeld 'want ze is heel aardig, waarom vind je haar niet aardig'.

Ik dacht eerst na ons gesprek: oh, het valt wel mee, ze is oké, ze doet wel teveel alsof ze me kent, maar hé, zo zijn mensen soms. Maar de volgende keren dat ik haar zag negeerde ze me. Ik heb één keer gedag gezegd, toen zei ze niets en keek ze niet eens op van haar mobiel. Oké, prima, ik loop wel gewoon naar het lokaal dan, dacht ik. Een paar minuten later bleek ze direct achter me te staan, alsof ze me niet kende. Daar kan ik dus echt niet tegen.
Daarna heb ik nog één keer geprobeerd om op zijn minst oogcontact met haar te maken, maar ik werd ernstig ontweken. Dus nu doe ik ook maar alsof ze niet bestaat. Dan kijk ik rond in de bus en blijkt ze er opeens ook te zitten.
Ik word er erg ongemakkelijk van. Maar aan de andere kant heb ik niets met haar, dus oké. Maar ik voel me er wel ongemakkelijk door. Ik weet het niet.

Afijn, toen ik elf was, ben ik naar een kinderpsycholoog gegaan, want ik huilde veel. Ik weet nog dat die kinderpsycholoog tegen mijn moeder zei dat het oké was om me een paar dagen (één à twee) per jaar ziek te melden als ik niet ziek was, omdat dat goed zou zijn voor me.
Dus dit is zo'n dagje, vind ik. Ook al zullen anderen het vast veroordelen.

Ik wil koekjes bakken, maar dan zou mijn moeder boos worden, want je bakt geen koekjes als je ziek thuis zit.