if only i could think more like a man...
Mannen, relaties, waarom beginnen we er toch elke keer weer opnieuw aan??
Als we eenmaal verliefd zijn is er vaak geen weg meer terug.
Mannen die zich niet willen binden maar tegelijkertijd wel heel romantisch en teder zijn? Waarom vraag ik me af. En waar is hun hart dan eigenlijk?
Dat tedere romantische beeld ik me niet in. Maar waarom doen ze niks met deze gevoelens?
De drempel schijnt hoger te liggen.
Het is een beetje tegenstrijdig. Zolang ze hun vrijheid maar niet verliezen, (alsof wij ook nog maar iets van ze durven te verwachten, laat staan ze ergens in te belemmeren, dus vanwaar die angst?)
En dat hun ballen wel gevoel hebben, dat is me inmiddels duidelijk, dat gaat ook vaak helemaal vanzelf.
En dat vind ik ook ok, zonder passie geen leven, maar er is meer, nietwaar?
En ze blijven er ook nog eens heel koeltjes onder.
Geduld is een schone zaak, maar we willen ook weer geen tijd verliezen. Mijn biologische klok begint namelijk steeds harder te tikken...
Maar de liefde blijft iets geweldigs. Het is heerlijk om van elkaar te kunnen genieten, op allerlei gebieden.
Maar o wee als we meer willen, dan krabbelen ze terug.
Als ze maar geen beloftes hoeven te houden, of teveel moeite hoeven te doen.
Mysterie is leuk zolang het ook ooit ontfutselt wordt, maar soms is het teveel van het goede.
Waar willen we heen, wat heeft het voor zin om een soort van laag-pitje relatie met iemand te onderhouden?
En hoe kan men verwachten dat deze relatie gevoed blijft zonder ook maar enige moeite ervoor te doen?
Maar als je hem dan ziet, dan is het ook geweldig.
En blijkbaar voldoet dit sporadische contact, aangezien ik de enige ben met wie hij een dergelijke 'relatie' heeft.
Ik kan mijn hoofd zo onderhand wel tegen de muur slaan. Waarom moet het allemaal zo moeilijk gaan?
Mannen met bindingsangst, ik zal ze nooit begrijpen.
Als we eenmaal verliefd zijn is er vaak geen weg meer terug.
Mannen die zich niet willen binden maar tegelijkertijd wel heel romantisch en teder zijn? Waarom vraag ik me af. En waar is hun hart dan eigenlijk?
Dat tedere romantische beeld ik me niet in. Maar waarom doen ze niks met deze gevoelens?
De drempel schijnt hoger te liggen.
Het is een beetje tegenstrijdig. Zolang ze hun vrijheid maar niet verliezen, (alsof wij ook nog maar iets van ze durven te verwachten, laat staan ze ergens in te belemmeren, dus vanwaar die angst?)
En dat hun ballen wel gevoel hebben, dat is me inmiddels duidelijk, dat gaat ook vaak helemaal vanzelf.
En dat vind ik ook ok, zonder passie geen leven, maar er is meer, nietwaar?
En ze blijven er ook nog eens heel koeltjes onder.
Geduld is een schone zaak, maar we willen ook weer geen tijd verliezen. Mijn biologische klok begint namelijk steeds harder te tikken...
Maar de liefde blijft iets geweldigs. Het is heerlijk om van elkaar te kunnen genieten, op allerlei gebieden.
Maar o wee als we meer willen, dan krabbelen ze terug.
Als ze maar geen beloftes hoeven te houden, of teveel moeite hoeven te doen.
Mysterie is leuk zolang het ook ooit ontfutselt wordt, maar soms is het teveel van het goede.
Waar willen we heen, wat heeft het voor zin om een soort van laag-pitje relatie met iemand te onderhouden?
En hoe kan men verwachten dat deze relatie gevoed blijft zonder ook maar enige moeite ervoor te doen?
Maar als je hem dan ziet, dan is het ook geweldig.
En blijkbaar voldoet dit sporadische contact, aangezien ik de enige ben met wie hij een dergelijke 'relatie' heeft.
Ik kan mijn hoofd zo onderhand wel tegen de muur slaan. Waarom moet het allemaal zo moeilijk gaan?
Mannen met bindingsangst, ik zal ze nooit begrijpen.
06 nov 2005 - bewerkt op 07 nov 2005
- meld ongepast verhaal
-
sushi
maandag 07 november 2005 04:26
wat leuk weer een verhaal van jou te lezen, hoop dat je weer vaker zal schrijven
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 19 mrt 2011 Norwoodvrouwen ( 2 )
- O 28 aug 2010 Hoe naief kan je zijn ( 2 )
- O 09 jul 2010 Ego ( 4 )
- O 21 jun 2010 Verjaardagen
- O 05 mei 2010 Wat is liefde
- O 25 mrt 2010 Geven
- O 19 feb 2010 Exen
- O 02 feb 2010 Nieuwe fase
- O 28 jan 2010 Sexrelaties
- O 19 jan 2010 Engelen
- O 03 jan 2010 Kracht zit in jezelf
- O 30 dec 2009 Even mijn gedachten zonder nadenken op papier ( 1 )
- O 05 dec 2009 Herinneringen (nog niet af, kladje) ( 1 )
- O 03 dec 2009 2 steps forward, 1 step back
- O 29 nov 2009 Give it a try