Laat het los

Terug van weggeweest omdat ik dringende behoefte had mij even ergens over uit te laten en mijn oude vertrouwde dagboek nog bekend is bij mijn ex, die waarschijnlijk met volle verwachting aan het wachten is op een nieuwe toevoeging. Ik gun het hem gewoon niet om mijn berichtje en mijn frustraties te kunnen lezen, en daarom schrijf ik het hier op.

Ik las namelijk net een aantal berichten van mijn ex op zijn online dagboek (vraag me niet waarom ik uberhaubt gekeken heb!) waarbij hij zich nogal uitlaat over mijn vriendje. Ik weet dat het waarschijnlijk voortkomt uit jaloezie, en dat hij mijn vriend nog geeneens echt kent dus ook geen gegronde feiten kan opnoemen.. En toch irriteert het me mateloos!

Nog steeds probeert meneer mij de schuld te geven van het verbreken van onze relatie, inmiddels alweer bijna 2 jaar geleden. Maar niet ik, maar hij maakte het uit met de "poep-reden" dat ik had gezegt dat ik niet wist of het wel goed zal gaan tussen ons als we gingen samenwonen. Niet zonder reden overgens, want een vaste baan kon hij nooit lang houden en het was dan ook niet een ideaal idee om alles zelf te moeten ophoesten EN daarnaast nog te studeren. Om heel eerlijk te zijn ben ik ontzettend blij dat het uiteindelijk zover gekomen is dat hij het "weer eens" uitmaakte, en dit keer ook echt.
Het hypocriete was dat hij nog zei dat hij het zo erg zou vinden om mij met een ander te zien, terwijl hij nog geen 2 weken later al met een andere griet geslapen had en "met haar verder wilde" wat uiteindelijk ook in totaal een maandje of wat duurde.

Ik kan en wil me niet meer indenken zijn vriendin te zijn. Het maakt me dan ook nog geeneens zoveel uit dat hij liever heeft dat ik de schuld draag, het gaat me gewoon meer om het feit dat hij het lef heeft mijn vriend te beschuldigen van dingen die hij zelf op zijn geweten heeft. Het klopt, mijn huidige vriend en ik hebben in het begin moeilijk gehad, en soms voelde ik me niet begrepen. Dit is echter alweer heel lang terug en inmiddels hebben we al meer dan een jaar een relatie en gaat alles prima. Ik ben erg gelukkig met hem, en ben echt van hem gaan houden. Hij is zoveel beter voor mij dan mijn ex.

Hoe is het mogelijk dat hij me nog niet kan vergeten? Ik bedoel, op dat moment dacht ik dat hij mijn leven was, maar inmiddels weet ik wel beter. Ik voel me beter dan ooit in mijn vel en heb het gevoel de wereld weer helemaal aan te kunnen. In het leven van mijn ex is er volgens mij nog niets veranderd; hij is vast nog steeds los-vast aan baantjes, heeft nog steeds geen diploma (zelf geen middelbare school) en douched zich ook maar zelden.. En maar blijven roepen dat mijn vriend minder is dan hij