Testjes van mind-magazine.nl

Ik heb altijd al een zwak voor het maken van testen gehad. Ergens geeft het me een soort zekerheid, door de bevestiging te krijgen wie ik ben. Gisteren toen ik bij mijn vriend was hebben we samen een testje gedaan over wat voor soort collega je bent. Daar kwam uit dat ik een autonome college was, ik hou me meestal op afstand en kom soms over als een koele kikker. Ik kan me best voorstellen dat sommige mensen dit kunnen vinden. Ik ben het prototype van iemand die je echt moet leren kennen, voordat je me doorhebt. Veel mensen kunnen in het begin niet zo'n hoogte van me krijgen. Ik sluit me heel snel af uit zelfbescherming, en dit komt wel eens over als een vorm van arrogantie terwijl het in werkelijkheid onzekerheid is.
In ieder geval kreeg ik zin om nog meer testjes te maken, en op de site van Mind Magazine vond ik er een aantal, en het leek me leuk deze te maken en de uitslag hiervan op een nieuwe entry te zetten. Dus hier komen ze dan!

Hoe goed kun jij grenzen stellen?
Je kunt redelijk goed grenzen stellen.Meestal durf je wel op te komen voor jezelf en wat je wilt. Maar soms word je geplaagd door schuldgevoelens of het idee dat mensen je aardig moeten vinden. Dat kan ertoe leiden dat je jezelf makkelijk wegcijfert. Je bent dan even het besef kwijt dat jij net zo belangrijk bent als ieder ander. Probeer jezelf met net zoveel respect te behandelen als anderen.

Hier kan ik mezelf wel in vinden. Het ligt er bij mij ook heel erg aan hoe goed ik me bij iemand op mijn gemak voel. Tegen mijn vriend kan ik zowat alles zeggen, en kom ik ook regelmatig voor mezelf op. Bij vreemden heb ik nog wel eens moeite om te zeggen wat ik vind. Ik heb ook nog altijd de neiging om mijn zelfwaarde af te laten hangen van wat anderen van mij vinden, al accepteer ik steeds vaker dat bepaalde mensen mij gewoon niet mogen en dat het niet klikt. Op bepaalde momenten kan ik erg onzeker over mezelf worden, en ben ik erg zelf-kritisch.

Test je geluksquotiëntGQ 30-42: wees reëel in je verlangens
Je bent aardig tevreden met het leven dat je leidt. Toch bekruipt je wel eens het ‘is dit alles’-gevoel. Je weet heel goed dat je zelf dingen zou kunnen veranderen, maar achteroverleunen is zo verleidelijk. Je hebt geen duidelijk beeld van de toekomst. Accepteer dit niet van jezelf! Want juist sluimerende ontevredenheid zit jouw ultieme geluksgevoel in de weg. Kijk eens kritisch naar je eigen leven: op welk onderdeel zou dit structureel kunnen verbeteren? Werk? Relatie? Gezondheid? Heeft het zin om eens een goed gesprek met iemand aan te gaan? Je mag dromen over meer en beter. Maar het is belangrijk om realistisch te zijn en je verwachtingspatroon bij te stellen als het om het echte leven gaat. Je kunt niet alles naar je hand zetten. Dat mensen in jouw omgeving een snelle baan, veel geld, spannend liefdesleven en maatje 36 hebben, zegt ten eerste niet dat zij wel gelukkig zijn, en ten tweede niet dat jij daar gelukkig van zou worden. Je voelt je fysiek niet slecht, maar het zou beter kunnen. Je zou wat minder willen drinken of stoppen met roken. Als je dit ook daadwerkelijk doet, zul je versteld staan van de positieve effecten.

Ja, hier kan ik me ook wel in vinden. Van nature heb ik de neiging alles negatiever op te vatten dat het is, en de aanleg om depressief te zijn. Afgelopen jaar heb ik wel een positieve wending in mijn leven gekregen en ik merk daardoor ook dat als je zelf positiever naar het leven kijkt, het geluk je ook tegemoed komt. Ik kan zaken nu meestal beter relativeren, waardoor ik minder snel in een donker gat val. Natuurlijk heb ik ook wel eens mijn slechte dagen, maar die duren niet meer zo lang als in het verleden. Mijn valkuil is verder ook dat ik alles te mooi en perfect wil, waardoor ik sneller teleurgesteld raak. Ik zie mijn toekomst als klinisch psychologe in een eigen praktijk, met een witte villa aan het water, met een lieve man en een hond en kat en ga ik zo'n 3x minimaal op vakantie naar verre landen om de wereld te ontdekken. Ergens klinkt dit allemaal als te perfect, alhoewel het niet onmogelijk is. Mocht ik echter niet alles kunnen bereiken wat ik in mijn leven wil dan kan ik daar teleurgesteld over raken, dus moet ik een manier vinden om sowieso gelukkig te zijn, ook met minder. Verder bedoel ik met fysiek niet sterk dat ik eigenlijk zou moeten sporten, puur voor mijn conditie.. Ik ben daar alleen veel te lui voor!

Hoe introvert/extravert ben jij?
Je bent middelmatig extravert.
Je haalt veel geluk uit je contact met anderen. Maar je hebt ook behoefte aan tijd voor jezelf. Van te veel gepraat aan je hoofd word je gespannen. Je zult daardoor steeds moeten zoeken naar de juiste balans, tussen alleen en samen. Probeer je niet te veel aan te trekken van wat andere mensen doen of denken, zolang je bij je eigen gevoel blijft komt het goed.

Ik merk zelf dat ik de laatste tijd wat extraverter ben geworden dan eerder. Ik heb echt 2 kanten; soms kun je mij niet onderscheiden van een extravert en ben ik heel open en sociaal, terwijl ik op andere momenten heel stil en teruggetrokken ben. Het ligt bij mij echt aan de personen en aan de stemming waarin ik me verkeer. Bij vreemde mensen raak ik wel sneller uitgeput dan bij bekende mensen, maar ik heb soms gewoon nog even tijd voor mezelf nodig.

Genoeg testjes voor vandaag! Ik ga maar eens douchen en daarna wat wetenschappelijke artikelen doorlezen voor mijn tentamen volgende week!

Veel liefs,
van mij