Pff.. vriendschap!

Goedemorgen, daar ben ik weer.. Ik wilde even mijn hart luchten over iets.
Sinds februari dit jaar ken ik een andere meid van 28, en vanaf het begin af aan klikte het tussen ons. Ik had het idee dat ze ook naar mij kon luisteren en ik niet altijd degene was die aandacht gaf maar het nooit terug kreeg. Al een tijdje had ik behoefte aan een vriendin waarmee ik een goede band kon opbouwen, goede gesprekken kon voeren en daarnaast gewoon lol hebben en leuke dingen doen samen.

Een paar weken terug zouden we met een groepje meiden uitgaan. Ik had wat problemen op mijn werk, en mijn hoofd stond er niet zo naar. Het leek me echter wel fijn om haar weer te zien en bij te kletsen, dus ik stuurde haar een smsje om voor te stellen dat ik alleen ff een borrel kwam drinken, maar niet meeging om uit te gaan. Ik dacht dat ik het een en ander wel zou toelichten wanneer ik bij haar was. Ben niet zo'n held over de telefoon, en in een smsje kun je niet zoveel kwijt. Als reactie op mijn smsje kreeg ik een boos smsje terug dat ik dat even eerder had moeten aangeven en dat we dat al een hele tijd geleden hadden afgesproken enz. Daar zit natuurlijk wat in, en het klopt dat ik dit pas een paar uur van tevoren had doorgegeven. Dat kwam ook omdat ik de hele tijd heb zitten twijfelen of ik niet gewoon mee moest gaan, dat het waarschijnlijk wel leuk zou worden als ik er eenmaal was.. Maar ik had die dag zo weinig energie en voelde me zo down dat het me onwaarschijnlijk leek, en het leek me ook niet leuk als ik het pas die avond zou zeggen. Volgens haar hoefde ik nu helemaal niet meer te komen. Dat kwam bij mij behoorlijk hard aan. Mijn vriend was net vertrokken naar vrienden om te gaan BBQen, maar toen ik hem in tranen opbelde en mijn verhaal deed reed hij direct terug naar huis om me te troosten (het is zo'n schat!). Uiteindelijk raadde mijn vriend aan haar een smsje te sturen met meer uitleg, dus dat heb ik gedaan. Ze reageerde iets begripvoller, maar nodigde me niet uit om alsnog langs te komen.

Het hele gedoe zat me helemaal niet lekker, en de dag erop besloot ik een lange mail te sturen met mijn excuses en meer uitleg. Dat ik het jammer zou vinden als zoiets tussen onze vriendschap zou komen te staan, omdat ik haar toch wel een lieve meid vond. Ik kreeg een smsje terug dat het allemaal wel goed kwam, en dat we die week erop wel een keer zullen afspreken om het uit te praten. Helaas was ze die week erop ziek, dus ging onze afspraak niet door.. Dus zouden we deze week afspreken, ik had gezegt dat ik vandaag of morgen kon afspreken, maar helaas belde mijn moeder mij eergisteren op of ik misschien vanavond kon komen. Dus ging het weer niet door..
Vrijdag had ze een vrije dag, maar die wilde ze samen met haar vriend doorbrengen en 's avonds had ze al wat.. Nou ja, kan gebeuren natuurlijk. Toch heb ik het idee door de manier waarop ze een smsje stuurde "ik dacht dat je de hele donderdag tijd had om af te spreken " dat ze boos op me is. Dat ik voor haar moet wijken, en dat zij dat vervolgens ook niet voor mij doet. Dat geeft me een vervelend gevoel.

Aan de ene kant wil ik haar niet kwijt, en ben ik blij dat ik er nu een leuke vriendin bij heb, maar aan de andere kant vind ik het vervelend dat sommige dingen niet uitgesproken kunnen worden en dat we beiden niet de tijd (of ruimte) maken om onze vriendschap ook te laten groeien.

Nou ja, misschien maak ik me wel druk om niets (zoals wel vaker), en is het verstandiger om gewoon te proberen vaker af te spreken en alles nog een keer door te spreken.

Soms helpt het om je problemen op te schrijven