Onrust

Ik weet niet precies waar de onrust in mijn lijf vandaan komt. Waarschijnlijk een combinatie van cafeine, teveel stress voor mijn opleiding en het feit dat ik hem niet kan bereiken. Het is zwaar frustrerend als je iemand veel te zeggen hebt en deze persoon gewoon niet te bereiken is. Ik weet dat er in zijn geval geen specifieke redenen voor zijn, tot voor kort niet in ieder geval, maar het is vermoeiend. Zondag wachtte ik op je.. nu wacht ik op je... ik ben het wachten zat... Ik vraag me af of er weer iets gaande is me je ex.. we spraken elkaar namelijk dagelijks en dat is nu opeens niet meer het geval. Er moet toch een reden voor zijn. Maar nu ik dit schrijf bedenk ik me dat de reden er eigenlijk niet eens mee toe doet... Het is zoals het is.. en veranderen kan ik het niet... Want ik weet wat je zult zeggen als ik je vraag of je het expres doet. Dan zeg je dat je een eerlijk persoon bent en dat je dingen altijd eerlijk te kennen zult geven... ook als ik je zou storen of wat dan ook. Maar toch.. feit blijft dat je achterelkaar niet opneemt en voorheen altijd wel. Ik voel me zo langzamerhand een hond die tegen beter weten in achter je aan blijft lopen.. hopend op iets lekkers, of op zn minst aandacht. Maar ik weet niet wat je van me verwacht. Ik heb genoeg andere mensen die mijn aandacht willen dus ik kan niet jaren aan jou verspillen.. als er toch niks wezenlijks gebeurt. Ik houd mijn trots graag bij me.
24 jan 2008 - bewerkt op 24 jan 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van bella
bella, vrouw, 43 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende