Over tranen, schrijven en geen gesproken woorden

There's no use in crying
All my tears won't drown my pain

Wat mijn vingers wel kunnen typen en mijn mond niet kan zeggen.

Waar de tranen opdroogden en besloten (voorlopig) mijn hoofd niet meer te verlaten.

Mijn vingers zullen altijd spreken, daar waar mijn mond zwijgt als het graf, zal ik boeken vol kunnen schrijven.

Want waar de woorden niet over mijn lippen komen uit angst, schaamte, verdriet, schuld, boosheid etc zetten mijn vingers het wel op papier.

De woorden zijn de tranen die mijn ogen niet kunnen verlaten. De woorden zijn de verloren & verborgen tranen. Het verdriet wat ik niet kan laten zien, maar heel soms wel onder woorden kan brengen. Ik voel heel veel, alleen kan ik het geen gesproken woorden geven.

Het zijn mijn onzichtbare tranen volledig onder gebracht in de woorden uit mijn hart en recht en diep uit mijn ziel. Beide ontelbare keren gebroken, gelijmd, geplakt, hersteld en weer gebroken.



You buried me alive
23 jan 2025 - bewerkt op 23 jan 2025 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Infinito
Infinito, vrouw, 38 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende