Verleiding

Het loopt allemaal door elkaar heen nu. Emoties... mensen, ik vergeet pijnlijke momenten door te zorgen voor nieuwe herinneringen. 5 mei heb ik tot een mooie herinnering gemaakt. We hebben veel lol gehad, gedanst, geflirt, op straat. Ik merk dat ik weg moet gaan om mooie dingen te beleven ipv dicht bij huize te blijven. De herinneringen worden dan ook scherper, ik ontmoet nieuwe mensen en dat is goed voor me. Het blijven mannen die me pijn doen. Ik doe alsof het me niets kan schelen maar ondertussen doet het me pijn en lach ik soms als een boer met kiespijn. Ik maak blijkbaar nog steeds verkeerde keuzes. Ik laat me verleiden. Uiterlijk blijft belangrijk voor mij en schijn bedriegt maar dat is niet het enige. Ik vergeet dat de meeste mensen wel open naar anderen toe zijn, maar niet naar zichzelf. Ze negeren voor het gemak 75% van degene die ze voor zich hebben. Ik laat het natuurlijk ook gebeuren, dat geef ik toe, ik bescherm me alsnog te weinig. Maar ik wil niet met een schild leven. Ik wil kunnen genieten. Maar zodra ik geniet gaat het fout. Zodra ik vertrouw gaat het mis en geef ik weer teveel van mezelf weg zonder er ook maar iets voor terug te krijgen. Er blijft weinig genieten over als je na een sexy ontmoeting met een bittere nasmaak blijft zitten omdat de ander je sinds de ontmoeting negeert. Je zal hem over een paar dagen onverschillig horen praten op msn, binnen een paar weken zal hij je weer bellen, maar bij mij is het leed al geschied. Ik voel me gebruikt. En ik weet niet hoe ik dat moet voorkomen. Ik wacht op die ware en totdat hij komt zal ik het moeten doen met sexrelaties, maar toch zal ik een minder denigrerende manier moeten vinden deze zogenaamde relaties te beleven. Het aanbod is groot maar ik slaag er niet in oprechte mensen te kiezen. Soms denk ik dat het nog het beste is als ze al een vriendin hebben. Dan zijn het in ieder geval mensen met een hart.. ergens, mensen die liefde kunnen geven, weliswaar aan meerdere mensen tegelijk maar dat is allicht minder pijnlijk dan de man die zelf vrij passief is en van mij wel verwacht dat ik hem de tijd van zijn leven bezorg en ook nog naar zijn problemen zal luisteren en hem met raad en advies zal bijstaan. En waarom verspil ik mijn kostbare energie vraag ik me dan af. Ik kap het weliswaar eerder af als ik merk dat het me meer kost dan dan het me oplevert, maar toch kies ik er keer op keer weer voor. Omdat ze lekker zijn..grappig, ze hebben wat te melden, geven mij iets om over na te denken. En ik geef graag. En zij hebben liefde nodig.