~~~~

Ik zag dat ik voor de eerste week van mijn nieuwe vak vier hoofdstukken moet lezen en daar was ik niet op voorbereid. Ik dacht: ik ga braaf alvast dat ene hoofdstuk lezen dat ik voor het college gelezen moet hebben, dat ik voorloop. Maar dat was dom van me, want is vier keer meer dan ik dacht dat het was en nu heb ik nog maar een halve dag voordat de week begint.

Ik heb zin in taart, maar ik denk niet dat er nog taart voor mij is, omdat mijn broer wat mee gaat nemen voor zijn vriendin.
Mijn broer heeft waarschijnlijk weer last van zijn angststoornis. Of van angstaanvallen. Hij zegt dat hij zich steeds plotseling niet lekker voelt en dan krijgt hij hoofdpijn en voelt hij een bobbel in zijn nek en straks heeft hij een tumor in zijn brein, of zijn nek dus, en gaat 'ie dood. Straks heeft 'ie kanker. Straks heeft hij een ongeneeslijke psychische ziekte en moet hij toezien hoe zijn geliefden afhaken terwijl hij langzaam wegkwijnt en aftakelt. Straks heeft hij dementie. Hij heeft het gevoel dat zijn spraak niet goed gaat en dat er motorisch iets niet helemaal goed zit. Dat denkt hij en dat zegt hij. Er valt niets aan hem te zien. Misschien hebben we hem aangestoken met de griep, dat zou wel kunnen.
Hij heeft zelf het gevoel alsof hij ernstig ziek is en dood zal gaan. Ik denk dat het de angststoornis is die hem dingen influistert. Zijn angststoornis had namelijk met de dood te maken. Hij was bang dat iedereen om hem heen dood zou gaan. Hij was bang dat hij zelf dood zou gaan. En hij is niet zo 'ziek' als er afleiding is. Hij voelt de druk van zijn scriptie en stage en hij moet presteren en genieten van het leven. Hij heeft weer moeite met eten, zoals eerder.

Ik heb een hele dag gehad dat ik te bewust was van mijn speeksel. Ik kon niet meer automatisch slikken. Ik voelde de hele tijd speeksel opbouwen in mijn mond en ik moest het elke paar minuten doorslikken. Het was vervelend. Ik was me gewoon zo bewust van mijn lichaam dat ik mezelf ging saboteren. De volgende dag lette ik er niet meer op en was het weg.
Dat zeg ik niet om de moeilijkheden van mijn broer af te zwakken, dat zeg ik om te illustreren dat ik mezelf ook regelmatig dingen aanpraat en dat ik dus denk dat hij daar last van heeft. Of: ik vind het waarschijnlijker dat hij daar last van heeft dan dat hij een of andere tumor met zich meedraagt.
Hij was naar de huisarts geweest en hij werd doorgestuurd naar iemand en die heeft bloed afgenomen en ging een aantal andere testjes doen en nu wacht hij op de uitslag. Hij voelt zich ongeveer een weekje 'niet goed'.
Het is niet leuk om te zien dat mijn broer grof gezegd panisch is.

Ik probeerde hem gerust te stellen, dat alles wel te verhelpen is, of het nou lichamelijk of psychisch is, en hij zei: 'Ja, met zelfmoord zeker.'
Dus ik weet niet zo goed wat ik kan zeggen.
Het is even niet gezellig in huis.
Hij gaat straks weer naar zijn kamer, maar ik weet niet of dat helpt.


Ik zou graag kittens willen hebben. Kleine bolletje pluis.
Maar er ligt nu een grote, dikke kat op me, dus dat is ook al wat.
Tegenwoordig maakt ze me om zeven uur 's ochtends wakker en dat is al wat liever dan half zes.