Blz

Ik had welgeteld twee dagen vakantie deze vakantie.
Nou ja, eigenlijk is het een onderwijsvrije week, maar ik had voor vandaag een deadline staan voor een project, dus daar heb ik aan gewerkt, en voor volgende week moet ik een boek van 270 bladzijdes, de helft van een ander boek van 315 bladzijdes en vijf artikelen lezen. Dat is plusminus 527 pagina's. En ik vat dat ook samen, meestal, maar als je een boek binnen een week moet lezen, kan je toch niet anders dan alleen de hoofdlijnen onthouden? Dus ik ga dat maar lekker beknopt samenvatten.

Ik heb hier geen zin in. Het is alsof elk vak altijd denkt dat ze het enige vak zijn dat studenten hebben. Nee, we hebben verplicht drie vakken dit blok. Je kan het eigenlijk niet maken om van een student te verwachten dat ze voor jouw vak alleen al een boek én twee artikelen lezen in een week. Dat schreeuwt burn-out.
Maar ik offer mijn vakantie en weekenden wel op. Omdat ik een goede student ben. Of; een perfectionist. En dan wordt mijn cijfer net zo hoog als mensen die dat hele boek nooit hebben geopend en gewoon een samenvatting hebben gekocht. Het voelt alleen goed voor mij.

Ik heb een iets te sterk moreel kompas voor deze studie over sociale beïnvloeding. Ik ben van mening dat je mensen alleen mag beïnvloeden om (voor mij) 'belangrijke' redenen. Dan heb ik het over hun gezondheid, het milieu, het welzijn van de medemens... En nu moet ik artikelen lezen over wat voor trucjes je kunt uitvoeren om je product aan te smeren. Of hoe je mensen zo kunt primen dat je bepaalde emoties bij ze uitlokt. Zonder dat er enige disclaimer bij staat dat dit onethisch is en gewoon naar is om zomaar te doen. En dan heb ik het vooral over dat emoties uitlokken.
'Gewoon naar' is wat mijn moreel kompas dus zegt. 'Onethisch' hangt ook af van aan wie je aan het vraagt. Ik vind alleen dat een wetenschappelijk artikel moet aanduiden dat je niet gewoon alles moet doen, gewoon, omdat dat kan, en dat je dan ook de verantwoordelijkheid hebt om mensen te debriefen als je met hun emoties gaat spelen. De schrijvers vinden dat vast ook; ze zetten het er alleen niet expliciet bij en dat vind ik jammer. Ik weet gewoon dat hier mensen zijn die zelf de psycholoog gaan uithangen en daar anderen pijn mee kunnen doen.

Klasgenoten en docenten proberen ook sociale beïnvloedingstechnieken op mij uit te oefenen en ik raak daar zeer geïrriteerd door. Ik houd niet van het benadrukken van groepsnormen zodat ik die groepsnormen ga volgen. Dat soort dingen. Blegh. Laat mij een individu zijn, of geef me dan die illusie dat ik een individu ben en keuzes voor mezelf maak.
Ik ben ook een beetje in een fase waarin ik wil leren wat ik écht wil en dan wordt dat platgetrapt omdat een experiment 'schaapmodus' aanwakkert; ja jongens, dit was een experiment en jullie hebben je gedragen zoals verwacht, want mensen doen altijd dit in deze situatie!
Wat maakt het ook uit wat jij wil of wat jij denkt, mensen doen altijd zus en zo.

Wat wíl ik überhaupt? In hoeverre is het normaal om te streven naar wat ik wil en in hoeverre moet ik concessies maken? Is het al te veel als ik in niet in een stad wil wonen? Wat zijn redelijke verwachtingen of toekomstdoelen?
Weet ik veel.
Ik moet eerst die 527 blz lezen.