Dozen

Ik heb al een tijdje niets geschreven, omdat er niet zoveel gebeurt, maar gister kon ik niet slapen, omdat ik na zat te denken over wat ik allemaal nodig heb voor mijn tweede poging tot uitzet. Dus dit wordt zo'n verhaal.

Mijn ouders hebben mijn broers kamer opgeruimd en de transformatie tot 'kantoor' is daarmee bijna compleet. Ze hebben alle gevulde dozen naast mijn kledingkast gezet, want dat is hoe 'opruimen' werkt: je verplaatst het probleem van de ene naar de andere plek.
Vervolgens moest ik ook mijn verhuisdozen gaan ordenen en kijken welke nog wat verder weg opgeruimd zouden kunnen worden. Die zouden dan achter een luik worden gestopt.

Ik heb niet super veel spullen. Ik heb wel genoeg roze handdoeken, een ongebruikte ontstopper, een handmixer, heel veel bakvormen, een stuk of 16 borden, - waaronder ook gebaksbordjes -, glazen, een theedoos, wat knuffels en genoeg waxinelichthoudertjes. Dat zijn de dingen die in verhuisdozen liggen. Ik heb er nu niet zoveel aan. Ik weet niet wanneer ik wel iets aan heb. Misschien als ik toch ga emigreren. Dan heb ik extra bestek nodig, want ik heb op een of andere manier vier messen, vier lepels en maar drie vorken en ik weet niet waar die laatste vork heen is.
En dan zou ik nog een waterkoker en een broodrooster willen hebben. En misschien een magnetron, als die er niet is. En pannen, die heb ik nog niet. Theedoeken, vaatdoeken. Hoe vervoeren mensen al hun planten eigenlijk? En past er een eenpersoonsmatras in de auto? Zou mijn vader die helemaal naar België willen rijden voor me?
Ik heb ook opgezocht waar er een wasserette was en hoe die zo ongeveer werken. Ik weet alleen niet zeker of het de bedoeling is dat je er dan bij blijft, terwijl je was draait, maar ik weet ook wel dat er mensen zijn die was stelen en ik ben een jonge en redelijk aantrekkelijke vrouw, dus iemand zou vast mijn ondergoed willen stelen, - hoe dan ook....

Ik heb allemaal stickertjes geplakt op mijn verhuisdozen. 'Thee & zo', 'glazen', 'overige', 'handdoeken', 'bakspullen', 'borden en vershouddoosjes'. Ik dacht dat ik meer vershouddoosjes had. Volgens mij liggen die nog op mijn oude kamer. Heb ik ze achtergelaten. Nu moet ik ooit weer vershouddoosjes kopen. Voor mijn porties pasta.
Mijn vader probeerde de verhuisdozen achter het luik te zetten, al vloekend en zijn hoofd stotend, om vervolgens zielig: 'Het past nie-hiet!' te zeggen. Tot zover de opruimpoging. We moesten concluderen dat er nu méér dozen naast mijn kledingkast waren gekomen. Ik spiekte door de opening van de dozen en illustraties over de middeleeuwen staarden terug. Mijn broer heeft veel geschiedenisboeken hier achter gelaten, maar dat krijg je, als je geschiedenis studeert.


Ik was nog met een vriendin naar de stad gegaan en ik heb mijn mobiel vergeleken met andere mobieltjes in de Mediamarkt. Mijn mobiel is absurd klein. Hij past net nog in mijn broekzakken, maar hij is heel klein, vergeleken met alles wat nu op de markt ligt. Als ik een nieuwe mobiel nodig heb, moet 'ie wel groter zijn dan die die ik nu heb. Ik heb hier te kleine handen voor.


Er passen geen extra planten meer in mijn kamer. Ik zag nog een aloë vera en mijn hart zei: 'ja!', en mijn hoofd zei: 'waar ga je dat neerzetten, vriend?', dus toen liet ik hem maar staan.
Ik heb twee plantenhangertjes gemaakt, zodat ik twee plantjes op kan hangen en ik zou wel meer planten op kunnen hangen, maar dan moeten er gaten worden geboord en dat vind ik teveel moeite voor een kamer die steeds meer als opslagruimte wordt gebruikt. Ik heb nog twee pannenkoekenplantstekjes die ik weg kan geven, en dan kan ik weer iets anders daar neer zetten, misschien weer iets zaaien.

Onze buitenplanten gaan niet zo lekker. Ik denk dat het door het weer komt. De zon scheen, ze waren er helemaal klaar voor, yes, zomer. Toen besloot Nederland dat het weer tijd voor regen was. En meer regen. En meer regen. En mijn pepers waarderen dat niet. En de tomaten waarderen dat niet. En een courgette waardeert het volgens mij ook niet.
Mijn aardbei gaat prima, er zat wel een sprinkhaan op en mijn moeder zei dat ik hem gelijk dood moest maken. Ik deed eerst handschoentjes aan. Pakte een stuk keukenrol. Gilde toen de sprinkhaan, uh, sprong. En toen heb ik hem toch geplet. Tot zover mijn buitenplantverzorging.


Zondag ben ik jarig en ik had het geweldige idee om buiten te zitten in het zonnetje, dan zou iedereen lekker afstand kunnen houden en zo, maar het gaat waarschijnlijk regenen. Dus ik moet mijn huiskamer gaan herinrichten zodat mensen afstand kunnen houden. Ook al houden mensen amper nog afstand. En dan kan ik taart gaan uitdelen.


Ik was begin deze week voor het eerst sinds een maand weer gaan hardlopen. Mijn excuus is dat ik druk bezig was met afstuderen. Mijn conditie is niet erg verslechterd, maar ik kreeg wel weer erge spierpijn, dus mijn spieren vonden het iets te onverwacht. Ik wilde vandaag weer gaan, maar ik kon niet slapen en toen was het opeens 1 uur 's nachts, dus ik ga morgen wel.


Ik mis de zon een beetje, net als mijn plantjes. Toen ik druk bezig was met mijn scriptie afronden, was er een hittegolf en was het heerlijk zwemweer. Nu ben ik vrij en hoef ik niets te doen en regent het of is het bewolkt. Ik ga begin augustus met een vriendin naar een natuurhuisje in België en ik hoop dat het dan weer lekker weer is. Dan kunnen we gaan wandelen en fietsen en misschien een dagje naar de stad en het strand en mondkapjes dragen in de supermarkt daar. Het is een klein lief huisje met een gedeeld tuintje, maar het lijkt me wel leuk.


Vanmiddag ga ik voor het eerst in een halfjaar weer naar de kapper en ik ben zo blij, want ik heb teveel haar. Dat is een luxeprobleem, maar mijn hoofd verdwijnt er bijna in. De kapper gaat er weer wat laagjes in knippen, zodat het wat lichter wordt. En dan komen mijn krulletjes wat beter uit, want de onderste laag van mijn haar bestaat uit krullen (daadwerkelijke krullen, geen slag) sinds ik het niet meer kam, en de bovenste laag van mijn haar slokt het maar op.


En nu een tosti maken.