Miauw

Ik kan geen sinterklaassurprise maken en weetje, dat is dan maar zo, er wordt vast weer gevraagd welke sukkel dit in elkaar heeft gezet, - ik was het. Crêpepapier scheurt graag. De cadeautjes waren te zwaar. Dat is het leven.

Ik heb mijn ouders uitgezwaaid en ben toen de hele middag bezig geweest met cadeautjes inpakken en iets van een surprise in elkaar zetten en toen heb ik curry gemaakt met een peper uit eigen tuin. Ik wreef vervolgens ergens in mijn gezicht en dat brandde nog een hele tijd. Een goeie peper.
En ik nam een Liefmans en dacht toen: vooruit, ik neem ook een rumcola, maar de (zeer goedkope) rum was zo smerig dat ik 'm maar weggoot en een kopje thee nam. Ik heb mijn beddengoed en wat truien gewassen en de waterkoker ontkalkt en dus boodschappen gedaan en gedanst op gay eighties disco muziek, dat was het zo'n beetje. Die surprise kostte me zoveel tijd. En hij is nog lelijk ook.
Toen zat ik een tijdje met olijfolie in mijn oor, want ik produceer blijkbaar veel oorsmeer. Dat voelt zo raar. De olie is net kouder dan je lichaam en je voelt het ook zo in je oor glijden, je gehoor blokkeren, het is koud, in je gehoorgang. En dan ga je na een tijdje weer rechtop zitten en draai je je hoofd en hoor je een plop en moet je met een tissue de olie opvangen.
Oh ja, daar doe ik het voor, denk je dan.
En dan het volgende oor.

Ik had het niet helemaal door maar ik heb zaterdag, zondag, maandag en dinsdag mensen uitgenodigd. Dat is veel bezoek achter elkaar. Morgen komen twee vriendinnen pizza eten. Zondag ga ik met een vriendin in het bos wandelen, tenzij het regent, dan gaan we bakken of iets dergelijks. Maandag komt een andere vriendin lasagne eten. Dinsdag komen nog twee andere vriendinnen sushi eten en zuipen.
Mijn plan was piña colada's met die goedkope rum, maar ik ben bang dat die rum gewoon zo smerig is, dat het de hele cocktail verpest, dus ik koop nog wel een flesje witte wijn, of zo.
Dus ik ben welgeteld twee dagen alleen. Vandaag was dag één. Genoeg gelegenheden om te grappen dat ik best wel een leuke kerel had uit willen nodigen om mijn dry spell te beëindigen, maar ik heb niemand, ha-ha! Dat moet ik niet doen, want dan gaat iemand écht Tinder voor me aanmaken.

Een vriendin had Tinder aangemaakt en na nog geen week sprak ze met een kerel af en een week later hadden ze 'een relatie of zo' en nu, nog een week later, gaat ze zijn ouders ontmoeten. Ik zou dat niet kunnen, want ik heb absoluut niet zoveel vertrouwen in de mensheid. Ik heb eigenlijk vrij weinig vertrouwen in de mensheid en nog minder zin om met vreemden te gaan appen. En het idee dat mensen zo snel zouden willen dat je hun ouders ontmoet vind ik persoonlijk eng? Alsof je er al aan vast zit of zo. Het is niet officieel totdat je hun ouders ontmoet of zo. Straks wordt je al uitgenodigd voor het kerstdiner. Zit je er echt aan vast.
Ik probeer je niet bang te maken, vriendin, maar... Ja... hoe zeg ik het... 'Niet mijn ding, pas'? Ik heb soms echt een halfjaar nodig voordat ik zeker weet dat ik iemand leuk vind, zeg maar, laat-me-je-familie-ontmoeten-leuk, maar dat ligt aan mij. Of misschien is dit meer we-wonen-nog-allebei-thuis-dus-uhm-ja-we-kunnen-alleen-afspreken-in-ons-ouderlijk-huis-dus-eigenlijk-moet-je-wel-gedag-zeggen en overdrijf ik. Waarschijnlijk wel. Dus dit was gewoon een demonstratie van hoe weinig ik anderen vertrouw. Goed.

Maar na haar succes werd nog een keer gegrapt dat ik misschien toch Tinder aan moet maken, toen maakte een andere vriendin dezelfde grap en nu denk ik dat ik maar niet meer flauwe opmerkingen ga maken over hoe zielig en single ik ben, want, zucht. Het is voor allebei de kanten niet meer grappig, denk ik.

Ik ben ook nooit helemaal alleen. Ik heb een katje bij me op de kamer. Ze ligt nu voor de verwarming, want dat is warm, dus ik vind het niet zo gezellig. Zelfs als ik haar bij me laat slapen, dan zal ze daar voor de verwarming blijven liggen, om me vervolgens wel om vijf uur 's ochtends wakker te likken. Dat zijn vooral nadelen voor mij, veel voordelen voor de poes, maar weet je, het gaat niet allemaal om die poes. Ze mag er dan wel heel schattig uitzien, zo opgekruld voor de verwarming, ik moet voor mezelf opkomen.
Het zou wel gezellig zijn als ze bij me kwam slapen, maar néé, de verwarming is beter, dus dan moet ze maar beneden slapen.


Ik vond iemand uit mijn klas er wel leuk uitzien en toen zei 'ie dat zijn passie skydiven was en toen dacht ik: oké laat maar.


Ik ga de kat, - ik wilde 'defenestreren' zeggen, maar ik ga mijn kat niet uit het raam gooien -, in de woonkamer deponeren en slapen.