Onzin

Mijn laptop was gestorven. Dat is wat ik aan iedereen vertel, maar eigenlijk was alleen de ventilatie gestorven en dan geeft je laptop zo'n enge melding, dat er een onderdeel van je laptop kapot is en dat 'm opstarten erg nadelige gevolgen kan hebben, dat kan je beter niet doen, over vijftien seconden wordt alles weer uitgeschakeld!

Vandaag heb ik mijn nieuwe laptop opgehaald en hij moet een paar miljoen updates doen, ik moet Windows Office opnieuw downloaden en dat duurt al een paar uur, maar de sneltoets werken ook niet. Dus als ik de helderheid lager moet hebben, moet ik naar instellingen en vervolgens helderheid. Terwijl er een mooi icoontje is op mijn toetsenbord, die ik eigenlijk zou moeten kunnen gebruiken, maar dan ververst hij de pagina.
Maar ik krijg ook allemaal meldingen dat er updates gedaan moeten worden en ik moet mijn laptop opnieuw opstarten, maar het gaat nog een paar uur duren voordat Office klaar is, rustig jongens!

Ik kwam er gisteren achter dat ik dom ben.
Weten jullie nog dat hele verhaal van dat ik een premaster moest doen van één vak en daarna pas de master die ik wilde doen kon gaan doen? Ja, dat slaat dus nergens op. Het blijkt dat ze dezelfde vakken geven in Utrecht, waar ze me wél gelijk toelaten. Ik wist alleen niet dat het bestond, omdat het een 'track' onder Social Health and Organisational Psychology is en elke keer dat ik die master zag, dacht ik: ugh, dat klinkt echt retesaai.
Ik was een keer nieuwsgierig, klikte erop en toen ik de vakken bekeek, kwam 'social influence' tevoorschijn. Verstopt onder de saaie titel van SHOP. Althans, ik vind het saai klinken.

Het komt er dus op neer dat ik dezelfde vakken volg als ik bij de UvA zou volgen, zo ongeveer, ik word alleen gelijk toegelaten en hoef dus maar één jaar over mijn master te doen. En daarna kan ik dan de koksopleiding gaan volgen.
Ik vind dat de UU dat beter aan had kunnen geven, maar aan de andere kant heb ik geen uitgebreid onderzoek gedaan naar de masters van de UU. Ik las 'Organisational' en ik dacht: nee, dat is niet wat ik zoek. Maar het is het blijkbaar wel.
Ik weet alleen niet hoe ik er terecht ben gekomen. Ik begon met ASW-vakken over migratie en jeugd en ging toen een minor persoonlijkheid en relaties (psychologie) doen en ik ben nu bezig met sociale invloedsonzin en ga dan dáár een master in doen. Maar eerlijk gezegd zou ik ook best een master in migratie of jeugdstudies of relaties of seksuologie kunnen doen. Ze laten me alleen niet overal toe.

Want ik doe ASW. Geen psychologie. Voor seksuologie moet je klinische psychologie hebben gedaan. Maar een master seksuologie kan je alleen in Leuven of Gent volgen. Misschien ga ik wel omscholen als ik een mid-life-crisis heb.
Net als mijn buurman die probeert te drummen en keihard EDM draait op een doodgewone vrijdagmiddag.

Ik zou ook best een tweede master willen doen, als iemand me gul elf duizend euri's schenkt, want dat kost het bij de UU als je een tweede master wilt volgen. Leren is duur. Wat als ik social influence én jeugd interessant vind? Moet ik dan maar gewoon hopen dat ik stage kan lopen bij een bedrijf dat op jeugd is gericht en mijn masterthesis ook in dat gebied kan doen? Zoiets? Hoe krijg je 'expertise'?
Ik doe nu gewoon maar wat willekeurige vakken en dat is het zo'n beetje.
Heel veel is ook doen alsof, maar daar heb ik geen zin in.

Ik moest bij werkcollege onderhandelen en daar heb ik een godsgruwelijke hekel aan, want voor effectief onderhandelen moet je gewoon lullig en mierenneukerig doen en het is negen uur 's ochtends, zoek een andere zorgzame introvert om te martelen, alsjeblieft. Maar nee. Toen deed ik het slecht en kwam de docent met: 'Hoe moet dit nou later, als je écht gaat onderhandelen om je salaris?' en ik zei: 'Geen idee. Gelukkig mag ik nog een paar jaartjes leren.' maar ik bedoelde: 'Laat me alsjeblieft met rust.'.
Vervolgens benoemde de docent nog klassikaal dat je tijdens onderhandelen niet bezig moet zijn met of je wel lief overkomt, hij noemde mijn naam en ik stierf van binnen en voelde mijn ogen waterig worden, want voor mij is dat publiekelijk shamen.
Weet je, ik ben best ver gekomen vergeleken met vroeger, wat presenteren en tegen vreemden praten betreft, maar ik ben het zat om constant uit mijn comfortzone te moeten treden en dan ook nog commentaar te krijgen omdat ik het niet zo goed doe als de rest. Vroeger moest ik bij elke presentatie huilen. Ging ik trillen en stotteren als ik iets klassikaal moest zeggen. Zei ik overal 'ja, is goed' op. Sorry dat ik mezelf niet 24/7 kan forceren om iets te zijn wat ik (nog) helemaal niet ben.
Maar ja, dat weet die docent niet, dat ik presentatieangst heb/had, wat dan ook. Het is gewoon frustrerend. Ik moet volgend college ook gaan debatteren en daar heb ik helemaal geen zin in. Maar het moet. En dan mag ik weer gaan doen alsof me dat makkelijk afgaat, zoals de gemiddelde volwassene dat kan, terwijl ik zeven kleuren schijt.

Maar Office is klaar met installeren, dus nu kan ik mijn laptop opnieuw opstarten en de miljoenen andere updates laten uitvoeren.
En mijn vader zei dat hij héél erg honger had, maar het gaat minstens anderhalf uur duren voordat het eten klaar is, dus hij heeft pech.

PS: ik ben blijkbaar digibeet, want ik hoefde alleen een extra toets ingedrukt te houden voor de helderheid en zo