Wie was voor jou bijzonder vandaag?

Had ik al verteld dat ik een gigantische hekel aan papers heb? Ik weet niet wat het is.
Nee, ik weet eigenlijk wél wat het is. Het zijn alle regeltjes die erbij horen. Je moet wetenschappelijke taal gebruiken. Je moet een logische volgorde aanhouden en een pakkende titel en een sterke slotzin hebben. Je moet sterke argumenten hebben en die goed verwoorden.
Kijk, dat kan ik allemaal niet. Dus ik krijg altijd zesjes, voor de moeite.

Voor mijn laatste paper kreeg ik peerfeedback van twee klasgenoten. De een was erg mild, sprak van een goed begin en een sterk einde, maar vond wel dat ik te veel herhaalde. De ander sprak van kromme zinnen, slechte conclusies en dus ook een erg zwak einde en ze vond dat mijn inleiding helemaal omgegooid moest worden. Overigens moest ik zelf het stuk goed lezen en dan zou ik ook wel zien dat die zinnen krom waren, schreef ze.
Maar... ik bén krom, dacht ik. Ik vond dat het wat vriendelijker verwoord had kunnen worden.
Dat was niet het punt, het punt was dat ik niet wist of ik nou mijn conclusie drastisch om moest gooien of maar een klein beetje moest veranderen.

Ik probeerde een vriendin over te halen om mijn stuk te lezen, maar ze moest haar hond wassen (true story). Dus ik stuurde maar naar mijn date dat ik heftige feedback had gekregen: de één vond dat ik een heel goed einde had en de ander vond het maar ruk. Ha-ha, kutleven.
Toen stelde hij voor om het te lezen.
Oké, sure.
Hij zei dat ik het beter kon veranderen, omdat de conclusie niet helemaal logisch was.
Oké, thanks.
Dat vond ik wel aardig, eigenlijk. Ook dat hij gewoon eerlijk was.


Gister was de vraag: Wie was voor jou bijzonder vandaag?

Ik had gister twee mensen gezien. Eerst ging ik lunchen met een vriendin in een restaurantje in het dorp, waar ze welgeteld drie veganistische gerechten hadden voor haar en dat vond ik best revolutionair voor een dorp. Ik nam een tosti hawaii, omdat ik daar zin in had. En we praatten wat over het leven.
Ze appte me later over dat ze het met haar ouders over haar seksualiteit had gehad en dat ze het allemaal nog niet wist en het voelde fijn dat ze me in vertrouwen nam en dat allemaal tegen me durfde te zeggen.

's Avonds ging ik naar een andere vriendin, om samen te koken, te eten en een filmpje te kijken. Ik vertelde haar over hoe ik me een paar maanden echt kut had gevoeld, ik noemde het ook 'waarschijnlijk depressie' en vertelde wat zo ongeveer mijn gedachtegang was. Dat ik me al afgewezen voelde toen mijn relatie uit ging, vervolgens moest ik verhuizen en als klap op de vuurpijl ging een deel van mijn vriendinnen uit Utrecht niet meer met me om, maar met mijn ex-huisgenoten. Het voelde allemaal alsof ik als persoon werd afgewezen.
Ze zei dat als ik weer eens van die onjuiste gedachtes heb, dat ik haar altijd kan bellen. Dat vond ik lief.


De vraag van vandaag is: Wat staat er allemaal op jouw verlanglijstje?

De nieuwe Animal Crossing die dit jaar uitkomt en een vakantie, alsjeblieft. En een donkerblauwe jurk met witte strepen, maar die ga ik straks gewoon bestellen. Als ik een mooie vind. Mijn moeder gaf me net 'een zakcentje'.
Ik ben de laatste tijd aan het investeren in 'klassieke' kledingstukken die ik leuk vind en mij ook leuk staan. Het idee is dat ik daar dan een duurdere versie van koop, zodat dat langer meegaat. Ik heb nu: een mooie, dure donkerblauwe trui en dezelfde trui in het roze, maar die was afgeprijsd, en drie beha's van goede kwaliteit; een witte, een zwarte en een donkerblauwe. Je weet wel, van die beha's van Chantelle die normaal zeventig euro zijn, maar dan is er korting en dan sla je je slag en bestel je er ééntje en stopt de Livera die in een gigantische kartonnen doos, waar je kat daarna een dutje in gaat doen. ...Nee?
Afijn, ik ga op zoek naar mijn jurk.